Ξέρεις πως είναι να περιτριγυρίζεσαι απο το κενό, απο το τίποτα;
Ξέρεις πως είναι να κάνεις τόσες σπουδαίες αλλαγές στη ζωή σου αλλά να μην σε καλύπτουν;
Ξέρεις πως είναι να μην μπορείς να δωθείς συναισθηματικά επειδή γνωρίζεις την ημερομηνία λήξης;
Ξέρεις πως είναι να αντιλαμβάνεσαι την δύναμη του μυαλού σου αλλά ένα άτομο να σε κάνει να υποχωρείς πάντα και ίσως και για πάντα;
Ξέρεις πως είναι να παίζεις με τις ζωές των άλλων και να γελάς με αυτό;
Ξέρεις πως είναι το μέσα σου να διψάει για εκδίκηση και εσύ να αυτοκαταστρέφεσαι επειδή δεν θες να πληγώσεις κι άλλους ανθρώπους;
Ξέρεις πως είναι να συγκρατείς τον θυμό και τα νεύρα σου επειδή γνωρίζεις τις συνέπειες;
Ξέρεις πως είναι να σε παίρνουν να σου πουν πως κάποιος πέθανε, να κάνεις πως λυπάσαι αλλά να θες να φωνάξεις, Εγώ τον σκότωσα! ;
Ξέρεις πως είναι να πληγώνεις καθημερίνα πεζούς ανθρώπους;
Ξέρεις πως είναι να σκέφτεσαι κάθε σου κίνηση, να μην είσαι αυθόρμητος/η;
Ξέρεις πως είναι να αμφιβάλλεις για την μέχρι τώρα ζωή σου, για το αν κάνεις εσύ τις επιλογές σου ή κάποιος άλλος;
Ξέρεις πως είναι να αμφιβάλλεις για το τι είναι αληθινό και τι όχι;
Το πιο σημαντικό ερώτημα όμως είναι:
Ξέρεις πως είναι να αγαπάς και να μισείς ταυτόχρονα τα άτομα που σου έφτιαξαν ή σου κατέστρεψαν την ζωή;
Αν ξέρεις πως είναι όλα αυτά τότε είσαι ένας απο εμάς και κάποιες στιγμές σε λυπάμαι όπως λυπάμαι και τον εαυτό μου. Άλλες πάλι σε θεωρώ απο τις πιο τυχερές υπάρξεις σε τούτο τον κόσμο. Αν δεν τα ξέρεις όλα αυτά, αν δεν τα έχεις νιώσει, αν δεν τα έχεις σκεφτεί, σου εύχομαι να μην τα μάθεις αν δεν είσαι έτοιμος/η αλλιώς θα σου αλλάξουν για πάντα την ζωή.