Όλα λάθος από την αρχή.
Λάθος περίσταση, λάθος άνθρωποι, λάθος χειρονομίες, λάθος κουβέντες, λάθος στιγμή τελοσπάντων!
Και τι γίνεται λοιπόν;
Αφήνουμε αυτήν την λάθος στιγμή να καθορίσει την ζωή μας; ποια άτομα θα ξαναδούμε και ποια όχι;
Μια λάθος στιγμή θα με εμποδίσει να σου μιλήσω και πάλι; Να σε κοιτάξω στα μάτια;
Ε όχι! Δεν το δέχομαι…
Δεν ξέρω για σένα… εγώ το παρελθόν θα το σβήσω! Με σφουγγάρι, με γόμα με blanco δεν ξέρω με τι… αλλά θα τα καταφέρω! Θα το δεις! Και τότε….. θα ξαναβρεθούμε ….στο υπόσχομαι! Το παρελθόν μας, θα μου χτυπάει την πόρτα.. και εγώ θα κάνω πως δεν το ακούω! Δεν θα του ανοίξω! Μην του ανοίξεις και εσύ. Απλά αδιαφόρησε και κάνε πως ποτέ δεν υπήρξε.
Δεν είναι παραλήρημα αυτό… την αλήθεια σου λέω. Θα το σβήσω..
Να δες με… τα καταφέρνω περίφημα! Έχω ήδη ξεχάσει το όνομά σου!
Για θύμισέ το μου και πάλι….
-Ω…Χαίρω πολύ…