Έφτασε η στιγμή να συστήσω σε όσους δεν γνωρίζουν τη δουλειά της και να θυμίσω σε όσους την ξέρουν, την αγαπημένη μου Αμερικανή φωτογράφο Francesca Woodman της οποίας η δουλειά, τριάντα τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό της, παραμένει ενδιαφέρουσα, συναρπαστική και σύγχρονη.
Συνάντησα το Νάσο στο ατελιέ του… Δεν ήταν η πρώτη φορά. Έχουμε βρεθεί σε αρκετές ουσιαστικές δράσεις Ελλήνων σχεδιαστών και σε φιλικά σουαρέ, όπου πάντα θαύμαζ... Read More...
Ο Γρηγόρης Μητράκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σπάρτη. Το 2005 σπούδασε «Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις» στον Οργανισμό Τουριστικής Εκπαίδευσης στην Αθήνα, ενώ από ... Read More...
Η ιδέα είχε ως εξής. Σκεφτόμουν να πραγματοποιήσω ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό project, πάνω στις μικρές χαρούμενες καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων! Τί είναι α... Read More...
«Εγώ ακούμπησα στην τέχνη γιατί βρήκα κάτι εξαιρετικά όμορφο! Είμαι 77 χρονών και δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου δίχως assignment» ακούω να λέει ο Γιάννης Τσ... Read More...
Θεωρώ ότι ο κόσμος παράλληλα με μια στροφή προς τα ελληνικά προϊόντα έχει αρχίσει να τηρεί και το ρητό “είμαι πολύ φτωχός για να ψωνίζω φτηνά”. Πλέον αναγνωρίζεται η αξία των ξεχωριστών πραγμάτων. Είναι προτιμότερο να σου ανήκουν δέκα ποιοτικά πράγματα παρά να έχεις στην κατοχή σου, μια πληθώρα σκουπιδιών. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει απλοποιήσει την ζωή του, αυτό είναι το θετικό όσον αφορά στην οικονομική κρίση και έχει αρχίσει να κάνει πιο συνειδητές επιλογές.
Ίσως ακουστεί λίγο μεταφυσικό αλλά με την φωτογραφία ασχολούμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, βέβαια δεν είχα καν φωτογραφική μηχανή, αλλά πάντα θυμάμαι π... Read More...
Κολλημένη εδώ στην Αθήνα, ονειρεύομαι τόπους μακρινούς. Το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο με τη διοργάνωση του φεστιβάλ "Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών", χάρισε απλόχ... Read More...
Καθισμένος στο παγκάκι της στάσης παρατηρώ τα τρένα που έρχονται και φεύγουν. Και κάνω αυτό το αγαπημένο zoom out, με εγκαταλείπω, με κοιτάζω από ψηλά, χαμογελά... Read More...
Το 1980 είναι η δεκαετία των άκρων και της υπερβολής. Η φόρμα των ρούχων αρχίζει και αλλάζει σιγά σιγά. Από τη μία έχουμε φαρδιά ρούχα, με περίτεχνα πατρόν, σε ... Read More...
Γύρισες και με κοίταξες με μισό χαμόγελο.
Τυλιγμένη σε ένα σκούρο μπλε βαρύ παλτό με σηκωμένους γιακάδες, με τα μαλλιά σου να ανεμίζουν στον πρωινό παγωμένο ... Read More...
Η Αλίκη και ο Φοάντ είναι περίεργοι. Περίεργοι όπως peculiar και περίεργοι
όπως curious (sic!). Δεν κατάγονται από την ίδια χώρα, δεν πιστεύουν στον ίδιο Θεό... Read More...
Πρόσωπα παιδιών με βλέμματα γεμάτα δύναμη σε κοιτούν και αντηχούν στα αφτιά σου ιστορίες αιώνων σου χαμογελούν και η καρδιά σου αφουγκράζεται την ελπίδα της ζωή... Read More...
Αγαπημένο μου Μηχανάκι,
Σε καλωσορίζω στο νησί μου. Άργησες να έρθεις, αλλά οκ, τώρα είσαι εδώ. Και θα σου κάνω μια γύρα στον κόσμο μου,
να δεις τα χρώμ... Read More...
