Τσακωμοί, κλάματα και δράματα… Τ’ αλατοπίπερο σε μια σχέση. Χωρίς αυτούς τους τρεις συντελεστές, πραγματικά, κάτι δεν πάει καλά! Δεν μπορεί να είναι όλα, τόσο ρόδινα.
Δεν γίνεται να ζεις σ’ ένα ροζ συννεφάκι, όπου όλα γύρω σου είναι υπέροχα, όλα ανθίζουν και μοσχοβολάν, τα πουλάκια τιτιβίζουν κτλ – κτλ και τίποτα, μα τίποτα δεν στο χαλάει όλο αυτό, το παραμυθένιο σκηνικό. Μωρέ γίνεται, αλλά στους κεραυνοβολημένους από έρωτα. Έπειτα, ξυπνάν και αυτοί από την ουτοπία τους και επανέρχονται στην πραγματικότητα!
Γιατί, ωραίοι οι έρωτες, οι καρδούλες και τα’ αστεράκια, αλλά σαφώς, δεν είναι μόνο αυτά. Σε μία σχέση, απαιτούνται, αμοιβαίες υποχωρήσεις, αμοιβαία εμπιστοσύνη και κατανόηση. Δύσκολο και σπάνιο, να συνυπάρχουν όλα αυτά μαζί και μάλιστα και από τους δύο. Κάτι τέτοιο, φαντάζει αδύνατο και εάν υπάρχει, τότε μιλάμε για τον απόλυτο έρωτα!
Δημιουργείς μία σχέση, γιατί επιθυμείς τη συντροφικότητα, τον έρωτα και την αγάπη. Κανείς όμως, δεν σου εγγυάται ότι, θα σου “βγει», όπως ακριβώς την έχεις φανταστεί ή τέλος πάντων, να πλησιάζει σε αυτό που εσύ, ΠΑΝΤΑ, προσδοκάς. Και όταν αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι, ο σύντροφος σου, δεν σου συμπεριφέρεται σαν τον μπαμπάκα ή την μαμάκα, στα κακομαθημένα “μοσχαναθρεμμένα” τους, αρχίζει να γυαλίζει το ματάκι σου και οι πρώτες συγκρούσεις, βρίσκονται ήδη, προ των πυλών!
Γιατί, έτσι είναι βρε παιδί μου. Οι σχέσεις, δεν είναι στρωμένες με ροδοπέταλα. Δεν είναι, σαν ευχή που έδωσες στο τζίνι του Αλαντίν και αυτό στην εκπλήρωσε, δίνοντας σου αυτό ακριβώς που θέλησες. Έναν πιστό, ευγενικό και γεμάτο αγάπη σύντροφο που θα μείνετε για πάντα μαζί. Ναι και μετά, έζησες εσύ καλά και εμείς καλύτερα… Όχι – όχι, μέγα λάθος!
Εάν ποτέ, καταφέρεις να αγαπήσεις αυτόν που εσύ (φυσικά και αυτός), έχεις επιλέξει να είσαι μαζί του, με τα ελαττώματα του, ίσως τότε, να πάψουν και οι τσακωμοί, τα κλάματα και τα δράματα, στη σχέση σου.
Έως ότου όμως, συμβεί κάτι τέτοιο, πριν τη Δευτέρα Παρουσία… Αυτό το “αλατοπίπερο”, δεν θα λείψει ποτέ από τη σχέση σου. Διαφορετικά, πάρε μια βελόνα και τρύπα το μπαλονάκι της ουτοπίας σου!