Λιτά κι απέριττα.
Χαζά, μα καλά.
Καλά. Καθόλου υπερεκτιμημένη λέξη πια.
Μία εξήγηση που προκύπτει από τα πιο ανούσια.
Μία απλότητα και μια ευτυχία.
Μία υπερηφάνεια και ένα σθένος για το είναι σου.
Μία πίστη. Η πίστη. Στον εαυτό σου. Και σε αυτούς –γιατί όχι;
Βλακώδες μεν, απαραίτητο δε.
Χαμόγελα μόνο και όνειρα.
Πολλά όνειρα και σχέδια.
Αλήθεια σου λέω. Μην το ψάχνεις. Θα το δεις ξαφνικά.
Υπάρχει μαγεία.
Τόσο αληθινά.
Τόσο μαγικά.
Τόσο απλά.
Η μεγαλύτερη ομορφιά που έχω δει ποτέ μου,
σου τ’ ορκίζομαι, είναι αυτή.
Μέσα στην αλήθεια.