Το νόημα της ζωής είναι κάτι ξεχωριστό και εντελώς προσωπικό για τον καθένα…
Η ζωή είναι ένα ταξίδι με στάσεις και διαδρομές..!
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα μας, βοηθήσει στο να εξοπλιστούμε ώστε να απολαύσουμε την ζωή μας, στο έπακρο.
Tα «4 Π», μπορούν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε τη ζωή, όπως μας αξίζει!
Προοπτική..
Αρχικά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή τελικά, είναι και πολύ μικρή και ανεκτίμητη.. Είμαστε θνητοί, πράγμα που συνεπάγεται ότι ούτε άφθαρτοι είμαστε και κατ επέκταση ούτε αιώνιοι..
Προτεραιότητες…
Το επόμενο βήμα είναι η αξιολόγηση. Διαχωρίζουμε τι είναι σημαντικό για εμάς και τι όχι και αναλόγως θέτουμε προτεραιότητες.. καθώς μεγαλώνουμε, επενδύουμε το χρόνος μας όπου πραγματικά αξίζει να το κάνουμε..
Προετοιμασία..
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο καλή προετοιμασία και να έχουμε κάνει, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή και να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε εμπόδια που δεν υπολογίσαμε..Το να σχεδιάζουμε όμως το μέλλον είναι ανεκτίμητο και μας γεμίζει κουράγιο και αισιοδοξία για το αύριο και για ότι καλό θα έρθει μελλοντικά. Η δύναμη που αντλούμε από αυτό είναι τόσο μεγάλη όμως, που μπορούμε να είμαστε λίγο πιο έτοιμοι για ότι κι αν έρθει..
Παρουσία…
Πρέπει να μην αφήνουμε τα φαντάσματα του παρελθόντος να στοιχειώνουν την ζωή μας αλλά ούτε και να αφήνουμε το φόβο για το άγνωστο – μελλοντικό, να μας καθηλώνουν και να μας κάνουν να αδρανούμε.. το παρελθόν, ανήκει στο παρελθόν και το παρόν στο τώρα..!
Ζήστε λοιπόν την κάθε στιγμή.. το οφείλετε στον εαυτό σας..!
Κάτι που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ…
Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
– Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι.Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής.Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα.
Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
-Καλά, η μπύρα τί αντιπροσωπεύει;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
– Χαίρομαι που ρωτάτε. Θα σας πω.
Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες!
Αλλάξτε την μπύρα με ένα ποτήρι καλό κρασί (για μένα..), και είστε μέσα..!
Χιούμορ θέλει η ζωή..!
Χιούμορ και καλή παρέα..!