Σαν τον άνεμο έφυγες και σκόρπισες στο σκοτάδι μου.
Δεν ήξερα ότι θα σε βρω μια μέρα να με κοιτάς στα μάτια για πάντα.
Το μυαλό μου θα με σώσει από την αγριάδα της φύσης,
εωσότου γίνω ρημάδι στην αγκαλιά μιας πόρνης που αγάπησε τα παιδάκια με τα σοκολατένια μάτια.
Μέρες τώρα σκέφτομαι εκείνο το κορίτσι με το σταρένιο πρόσωπο. Της έστειλα μια κάρτα λευκή γιατί ήταν τόσα πολλά που τα ξέχασα. Το ξέρω, δεν έχω ελπίδα καμία, γι’ αυτό και εγώ, θα της πως από κοντά, ότι στο σεληνόφως οι νεράιδες ακτινοβολούν. Άλλωστε όλοι σε μια στιγμή θα φύγουμε.