Η αγγλική μπάντα The Irrepressibles δημιουργήθηκε το 2003 και κυκλοφόρησε το πρώτο της album, «Mirror Mirror» το 2010.
Ο ιδρυτής και τραγουδιστής Jamie McDermott με την ευκαιρία της εμφάνισης τους την Τετάρτη 30/4 στην Αθήνα μιλάει στο The Mach|ne – Art Press.
Γράφεις και συνθέτεις μουσική από πολύ μικρή ηλικία. Τι σε εμπνέει στο μουσικό σου ταξίδι;
Κυρίως τα βιώματα μου και οι ήχοι του κόσμου γύρω μου. Συνήθως ακούω τη μουσικότητα του κόσμου, τις φωνές, τις ανάσες, τον ήχο της σιωπής, την ένταση των κυμάτων της θάλασσας και φέρνοντας αυτές τις επιρροές μέσα στο πλαίσιο των συναισθηματικών τοπίων της δουλειάς μου.
Πως προέκυψε το όνομα του group; Αντανακλά την μουσική σας άλλα και τη στάση ζωής σου;
Ο κύριος στόχος μας ,ο πυρήνας αυτού του project,είναι το να ξεπερνάμε τα όρια της μουσικής, τον ελιτισμό της κλασσικής μουσικής ,την αγριότητα της rock μουσικής και την προκατάληψη προς την LGBT κοινότητα. Είμαι ένα πολύ φιλελεύθερο άτομο και σε πολλούς τομείς επαναστατικό.
Πώς προέκυψε η ανάγκη να επεκταθεί το σύμπαν του άλμπουμ «Nude» σε τρία νέα EP’s;
Όταν δουλεύω σε κάποιο άλμπουμ, δεν θέλω να είναι μακροσκελές. Θέλω να πηγαίνει τους ακροατές σε ένα ενδιαφέρον και αληθινά συναισθηματικό ταξίδι. Έτσι,όταν μαζεύτηκαν τα τραγούδια για το Nude , τα οποία είχαν γραφτεί σε διαφορετικές περιόδους και για διαφορετικές εμπειρίες μου , μεγαλώνοντας ως ένας ομοφυλόφιλος άνδρας, υπήρχαν τραγούδια που δεν χώραγαν στο συγκεκριμένο άλμπουμ.
Τραγούδια όπως το The Boy in the Lake που δεν χώραγε στο κόσμο του Nude ( στο κυρίως άλμπουμ ) ή το Forbidden που είναι πολύ σκοτεινό για να δέσει με τα υπόλοιπα tracks του Nude και το όποιο δεν είχε τελειώσει . Αφορά ένα αγόρι που ερωτεύεται το καλύτερο του φίλο. Με το Nude ήθελα να πω την ιστορία του πώς είναι να ωριμάζεις από ένα gay αγόρι σε ένα gay άνδρα. Να δημιουργήσω ένα μουσικό και οπτικό project που θα διαπραγματεύεται θέματα όπως το bulling , την απομόνωση , την χειραφέτηση και τον έρωτα.
Εκτός από τα ακυκλοφόρητα κομμάτια, τα οποία ήταν πολλά, ώστε να χωρέσουν σε ένα άλμπουμ , υπάρχουν και εναλλακτικές ενορχηστρώσεις / versions από τραγούδια,που παρουσίασα στα live sessions του Nude , που το κοινό ήθελε να αποκτήσει όπως επίσης και εκπληκτικά remix από τους Ghosting Season, Lukas και Iamamiwhoami που έγιναν σε διαφορετικά κομμάτια.
Παρόλα αυτά, τα κομμάτια δε θα ταίριαζαν ως σύνολο σε ένα άλμπουμ. Μου φάνηκε λογικό το να ξετυλιχθούν οι ιστορίες σε 3 διαφορετικά νήματα , σε 3 CD.
Από το μίνιμαλ και συμφωνικό Nude: Landscapes EP , στο έντονο και σεξουαλικό indie rock exotica new wave στυλ του Nude: Viscera EP και το Nude: Forbidden με τον ηλεκτρονικό ήχο και τα remix.
Μετά προέκυψε η ιδέα να προβάλουμε ζωντανά την κάθε αυτή δουλειά ξεχωριστά. Συνήθως σκοπός μας είναι να δημιουργούμε στα live μας , ένα ιδιαίτερο θέαμα. Κάθε ένα από τα Eps μας επέτρεψε να επεκτείνουμε αυτή μας τη θεματική, σε διάφορα επίπεδα.To Nude: Landscapes παρουσιάστηκε με μόνο ένα πίανο, ακουστική κιθάρα, βιολί και τσέλο.
Με το Nude: Viscera παρουσιαζόμαστε στη σκηνή ως ένα πενταμελές rock group , σε απλό φωτισμό δουλεύοντας με την ένταση των στιγμών και με παιχνιδιάρικη διάθεση.
Το κάθε Ep εκφράζει μια συγκεκριμένη και διαφορετική θεματική;
Το βασικό θέμα είναι η ειλικρίνεια του να αποδέχεται κανείς την ομοφυλοφιλία του. Οι ηχητικοί κόσμοι μεταλλάσσονται σε κάθε Ep. Aπό το να περιγράφουν την αγάπη και την οικειότητα στο Nude: Landscapes , την σεξουαλικότητα και την απόρριψη στο Nude: Viscera και την διαφορετικότητα και τη σφοδρή απώλεια στο Nude:Forbidden.
Στην τελευταία σας performance στην Αθήνα παρουσιάσατε ένα avant garde/ live art show. Τι να περιμένουμε αυτή τη φορά στις 30 Απριλίου στο Gazarte;
Αυτή τη φορά μιλάμε για τις στιγμές. Για κάτι ωμό και γυμνό που αναδεύεται στο σκοτάδι. Την ένταση της οικειότητας. Δημιουργώντας από στιγμές ακινησίας.
.Την κάθαρση .Το χάος.
Η μουσική σας έχει το ύφος ενός κινηματογραφικού soundtrack. Για ποια ταινία θα ήθελες να είχες γράψει τη μουσική;
Για κάποια από τις ταινίες του David Lynch.
Έχεις προσωπικά σκηνοθετήσει πολλά από τα video clips του group. Θα σκηνοθετούσες ποτέ μια ολοκληρωμένη ταινία;
Ναι! Είναι μια φιλοδοξία μου που θέλω να υλοποιήσω στο μέλλον.
Στις 29 Μαρτίου παρουσιάσατε live το Two Men In Love μετά από την τέλεση του πρώτου νόμιμου γάμου μεταξύ ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού που έγινε ποτέ στη Μεγάλη Βρετανία. Ποια τα συναισθήματα σου μετά τη τελετή και ποιες οι σκέψεις σου μετά από αυτή την ευκαιρία να είσαι μέρος ενός τόσου σημαντικού γεγονότος;
Εδώ στην Ελλάδα είναι ακόμη υπό συζήτηση το να νομιμοποιηθούν οι γάμοι μεταξύ ομοφύλων ζευγαριών και δεν υπάρχει καν η δυνατότητα συμφώνου συμβίωσης για άτομα του ίδιου φύλου.
Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλλου είναι το εφαλτήριο του να δώσουν την ευκαιρία σε ομοφυλόφιλα άτομα να επισημοποιήσουν μια σχέση ζωής , μια σχέση αγάπης , ένα σεξουαλικό σύντροφο.
Αν και υπάρχουν και άλλες μορφές σχέσεων , και η gay κοινότητα έχει βοηθήσει στην ανάπτυξη τους , η ένωση δύο ανδρών ή δύο γυναικών πρέπει να νομιμοποιηθεί και τώρα πια , στη Μεγάλη Βρετανία και σε πολλές άλλες χώρες νομιμοποιείται , ως ένας νέος ορισμός οικογένειας και κοινωνίας.
Αυτό στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα σε αυτούς που ανακαλύπτουν την σεξουαλικότητα τους , και το ότι το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος είναι απόλυτα αποδεκτό. Δείχνει ότι η gay κουλτούρα επεκτείνεται και ότι η διαφορετικότητα έχει τώρα την ευκαιρία να ανθίσει σε νέα πλαίσια.
Βλέπω ένα πολύ όμορφο μέλλον για τη σεξουαλικότητα . Ένα μέλλον με λιγότερη βαναυσότητα , λιγότερη καταπίεση και πικρία , με περισσότερα χρώματα , περισσότερη εντιμότητα , περισσότερη ομορφιά, ελευθερία και πολύ περισσότερη αγάπη.
Είναι πολύ λυπηρό , που σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα που ανέδειξε τη δημοκρατία να μην έχουν λυθεί τέτοια θέματα.
Το βίντεο που σκηνοθέτησες για το Two Men In Love λογοκρίθηκε για άτομα κάτω των 18 χρόνων από το YouTube , χωρίς καθόλου να έχει τη προβολή σεξουαλικού ομοφυλοφιλικού περιεχομένου. Ποια είναι η θέση σου;
Το θεωρώ τρομερό. Δεν υπάρχει τρόπος να αφαιρεθεί ή να αναιρεθεί αυτή η λογοκρισία .Είναι όπως στον Μεγάλο Αδερφό του Όργουελ. Και αυτή είναι απλά μια εταιρεία ούτε καν Κυβέρνηση. Τι μας λέει αυτό για το μέλλον;
Η γειτονική μας χώρα, η Τουρκία πρόσφατα επέβαλε φραγή στο Twitter, λογοκρίνοντας την ελευθερία λόγου με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν βιαία επεισόδια. Αυτό είναι το μέλλον του ελευθέρου ιντερνετ; Μια καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από οποιονδήποτε πολιτικό ή άτομο στην εξουσία;
Ελπίζω πως όχι. Πιστεύω ότι το ίντερνετ είναι ένα μέσο που μας ενώνει και μας βοηθά να καταλαβαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Επικοινωνώ έτσι με πολλά άτομα από όλο το κόσμο. Δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται η λογοκρισία τέτοιου τύπου στο ίντερνετ. Είναι υποχρέωση των γονιών να προστατεύουν οι ίδιοι τα παιδιά τους από το να βλέπουν ανάρμοστο περιεχόμενο για αυτά στο ίντερνετ , όχι το κράτος. Οι ενήλικες δεν είναι παιδία.
Ποια η γνώμη σου για τις κοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ρωσική LGBT κοινότητα; Η αντίδραση της Δύσης ήταν αρκετή ή έστω αποτελεσματική;
Το θέμα είναι πολυσύνθετο στη Ρωσία. Ο αρχηγός τους διορίστηκε από την Εκκλησία και είναι μάλιστα ο μοναδικός απόγονος το Τσάρου. Η Ρωσία είναι βέβαια μια χώρα που γενικά δεν υποστηρίζει την ομοφυλοφιλία. Σε ένα δημοκρατικό κράτος, οι μειονότητες τυγχάνουν στήριξης λόγω του πλουραλισμού, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να συμβιώνουν ομαλά, παρά τις διαφορές. Στη Ρωσία, το σύστημα είναι μάλλον ένας κανόνας για όλους ανεξαιρέτως. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντική η διεθνής πίεση, και κυρίως αυτή που προέρχεται από τους μουσικούς και τους ηγέτες που εκφράζουν ελεύθερα την γνώμη τους για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Η Ρωσία δεν είναι μια κλειστή χώρα και οι άνθρωποι εκεί είναι ωραίοι, νοιάζονται για τους άλλους και συχνά είναι πολύ ανοιχτόμυαλοι. Είναι προτιμότερο να ανησυχείς για τα gay αδέλφια τους, από το να απορρίπτεις ως σύνολο τη Ρωσία. Ο Πούτιν διαθέτει δύναμη, αλλά θα του ήταν πολύ ευκολότερο να αποσύρει τους καταπιεστικούς νόμους κατά της κοινότητας των LGBT, εάν τα δημόσια πρόσωπα που σέβονται οι Ρώσοι έβγαιναν να πουν ότι δεν υποστηρίζουν τους νόμους αυτούς. Εάν υπήρχε ένα κίνημα που θα μεγάλωνε στη Ρωσία, με στόχο την στήριξη των ομοφυλόφιλων. Εκτός από αυτό το γεγονός, η άλλη ελπίδα είναι το ίδιο το νομικό σύστημα της χώρας. Έχω συναντήσει τους ‘αντιστασιακούς’ στη Ρωσία, οι οποίοι και εστιάζουν στην ίδια τη νομοθεσία, ενώ παράλληλα ελπίζουν ότι θα αποκτήσουν πάλι εξουσία οι ‘υπέρμαχοι’ Κομμουνιστές. Δυστυχώς, δεν είμαι ειδήμων στα θέματα αυτά, εντούτοις πιστεύω ακράδαντα ότι η αρνητική προδιάθεση προς τη ρωσική χώρα δεν βοηθάει καθόλου.
Όπως γνωρίζεις τα εγκλήματα μίσους εναντίον της LGBT κοινότητας είναι σε έξαρση παρόλο που έχουν θεσπιστεί νόμοι για ισότητα στην Μεγάλη Βρετανία και την Αμερική. Γιατί πιστεύεις ότι αν και οι νομοθέτες υποστηρίζουν την ισότητα η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού αρνείται να την δεχτεί;
Τα εγκλήματα και οι πράξεις βίας κατά των μειονοτήτων ήταν ανέκαθεν πολύ συχνά, με στόχο την κοινότητα LGBT. Μέχρι σχετικά πρόσφατα, δεν καταγράφονταν καν στην χώρα. Όταν η κοινότητα των μαύρων κέρδισε ίσα δικαιώματα στις ΗΠΑ, σημειώθηκε τεράστια αύξηση αντίστοιχων εγκλημάτων, με τον καιρό όμως οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι δεν είναι σωστό να φέρονται με προκατάληψη απέναντι σε όσους είναι απλώς διαφορετικοί από τους ίδιους. Είναι εξίσου άδικο να παρενοχλείς, να κακομεταχειρίζεσαι και να σκοτώνεις gay, μόνο και μόνο επειδή εσύ ο ίδιος είσαι στα κρυφά gay.
Εκτός από την επιτυχία σας στην Ελλάδα και το πιστό κοινό σας εδώ , τι είναι αυτό που σε σαγηνεύει σε αυτή τη χώρα και τους ανθρώπους της;
Ακόμα ελπίζω ότι θα γνωρίσω τον άνδρα των ονείρων μου και θα γίνουμε σαν εκείνους τους εραστές-πολεμιστές του Ιερού Λόχου της αρχαίας Θήβας. Πέρα από την άγρια αυτή φαντασίωση, φυσικά και περιμένω να ξαναβρεθώ παρέα με τον απίστευτα θερμό και όμορφο κόσμο που γνώρισα στην προηγούμενη εμφάνισή μας, και να απολαύσω τον ήλιο και το φαγητό.
Τέλος, τι να περιμένουμε στο μέλλον από τους Irrepressibles;
Έχω ξεκινήσει μερικές νέες συνεργασίες και projects, που θα αποκαλυφθούν όταν φτάσει η κατάλληλη στιγμή. Θα κάνουμε και ένα μικρό διάλειμμα μετά την φετινή περιοδεία και θα δουλέψω το τρίτο άλμπουμ.
Περισσότερες πληροφορίες:
https://www.facebook.com/TheIrrepressibles