Ξέρω ότι ο καθένας έχει εκείνα τα κριτήρια στο μυαλό του που θα τον παροτρύνουν, θα τον φρενάρουν, θα τον κάνουν να ενδώσει σε μία σχέση ή να αρνηθεί.
Και είναι υποκειμενικά για όλους μας.
Άλλωστε ο καθένας ζει μόνο μια ζωή. Τη δική του!!!
Στη δική μου ζωή, οι σχέσεις ξεκινάνε με το θαυμασμό που νιώθω απέναντι στο σύντροφό μου.
«Σε θαυμάζω». Το πρώτο μου συναίσθημα μόλις σε γνώρισα.
Η αύρα σου, η ευγένεια σου, ότι κουβαλούσες επάνω σου νομίζω από την στιγμή που γεννήθηκες. Η ποιότητα του χαρακτήρα σου. Τα στοιχεία της προσωπικότητας σου.
Όλο το παρελθόν σου πριν από μένα και το παρόν που ξεκίνησα να ζω μαζί σου.
Θαυμάζω τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη ζωή, τη σιγουριά που μ’ αφήνεις να τραβήξω από πάνω σου και να ηρεμεί τις στιγμές μου, το χρόνο που διαθέτεις για μένα. Τον τρόπο που χειρίζεσαι τα απλά και πρακτικά της καθημερινότητας μας.
Μικρά κομμάτια πάζλ που το σύνολο τους σε κάνει να το αγαπήσεις.
Επέλεξα, λάτρεψα και πόθησα πάνω σου όλη τη δύναμη του κόσμου που κουβαλάς.
Παραδέχομαι την ανωτερότητα σου. Αυτό άλλωστε δεν είναι στοιχείο του έρωτα;
Η απόλυτη ερωτική μου αφοσίωση σε κείνο τον Ξεχωριστό, τον Ιδιαίτερο, που στα μάτια μου όμοιο του και αντάξιο του δεν υπάρχει πουθενά.
Θαύμασα και ερωτεύτηκα όλα εκείνα που διέκρινα πάνω σου και που ίσως βαθιά μέσα μου τα ανακαλύψω και σε μένα.
Γιατί το δικό σου «εσύ» και το δικό μας «εμείς», ανακαλύψει το δικό μου «εγώ».
Ο Έρωτας, είναι ασύλληπτος, μεγαλειώδες, ασύγκριτος, μοναδικός.
Όλα αυτά είναι επίθετα θαυμαστικά. Δεν μπορείς να μην θαυμάζεις τον Άλλο.
Και γω θαυμάζοντάς σε έμαθα να σ’ αγαπώ, έμαθα να