Μου ζήτησαν να περιγράψω τον έρωτα … Έχει ένα χρώμα βαθύ ζοφερό κόκκινο με δόσεις πάθους βουτηγμένο στη ζήλια ,σε μικρά αθώα ψέματα που στο τέλος σκοτώνουν τους βασικούς πρωταγωνιστές και σε ένα μεθύσι συναισθημάτων που σου καυλώνει το μυαλό και σου ζωντανεύει κάθε κύτταρο του κορμιού σου με βασικό σκοπό το φτερωτό αγγελάκι να χτυπήσει στο κέντρο της καρδιάς σου με κάθε τίμημα …
Προσπαθώ να βρω λέξεις και μου φαίνονται τόσο φτωχές , είναι εκείνο το χαμόγελο που μου χαρίζεις και νιώθω ευτυχία, που γελάω δυνατά και τα μάτια μου σαν φλόγες καίνε εσένα και κάθε περαστικό στο διάβα μου ,εκείνο το τηλέφωνο που μου έκανες όταν νόμιζα ότι με είχες ξεχάσει ,εκείνο το ραντεβού κάτω από τα αστέρια μόνο που μαζί σου δεν έμοιαζε βαρετό αλλά κάθε φορά διαφορετικό ,ξέρω θα με πεις τρελή να στο περιγράφω έτσι αλλά θα συνεχίσω μέχρι να καταλάβεις πως κάνεις τους ανθρώπους να νιώθουν ή μάλλον καλύτερα εμένα γιατί για τις άλλες δεν ξέρω εκείνες τις αφήνω σε εσένα γιατί εγώ έχω το εμάς και με αυτό θα σου τινάξω το μυαλό στον αέρα,θα σου δείξω πως θα απογειώσεις το μυαλό σου απλά περνώντας χρόνο μαζί μου και ας μη μου τάζεις τίποτα και ας ξέρω ότι αύριο μπορεί να σου τελειώσει και ας σβήσει η φωτιά ο καπνός θα σε πνιγεί στη σκέψη ότι δεν με δοκίμασες ποτέ ως κάτι μοναδικό και τότε θα καταλάβεις πως νιώθω εγώ και πως νιώθεις εσύ …
Γεννηθήκαμε μόνοι σ αυτό τον κόσμο και από το πρώτο λεπτό προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε ανθρώπους και καταστάσεις με σκοπό να μη μείνουμε μόνοι … Ουρλιάζουμε για να δώσουμε το παρόν , χτυπάμε για να μας προσέξουν ,προσπαθούμε να γίνουμε οι καλύτεροι για να μας επιβραβεύσουν και όταν δεν τους έχουμε ανάγκη τους πετάμε στον κάδο τον αναμνήσεων και γρατζουνάμε τις σκέψεις μας μια στο τόσο για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε ,να αναζωογονηθούμε από αυτές και να πάμε μπροστά … Μου το λέγαν από μικρή … Μικρό καλάθι να κρατάς γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν ,παίρνουν αυτό που θέλουν και φεύγουν … Δεν τους πίστευα και συνέχισα να χαμογελάω σε όλους ,να μην κρατάω κακίες ,να σκουπίζω το αίμα από τα γόνατα και να λέω οι πληγές είναι για τους δυνατούς και κλείνουν … Να μείνεις καθαρή σε αυτή τη σαπίλα που βλέπεις γύρω σου ,να περνάς καλά και η ζωή θα στο ανταποδώσει … Και εκεί ακριβώς ήρθε η σφαλιάρα στο πρόσωπο και οι δικοί μου άνθρωποι γίνανε αλλονών ,οι αγκαλιές μοιράστηκαν και εγώ έμεινα να απορώ που δεν πίστεψα τις συμβουλές και η αθωότητα μου πήγε ενάντια στα συμφέροντα των άλλων…
Μαζεύω τα κομμάτια μου και ελπίζω … Περιμένω αυτό τον άνθρωπο που γονατίζοντας στον χαρακτήρα μου θα με κάνει παιχνίδι τον σκέψεων του και σαν ερωτευμένη θα διψάω κάθε πρωί για πόθο αντικρίζοντας την Ανατολή του ηλίου νιώθοντας ευλογημένη και σαστισμένη από την καθημερινότητα που θα ποτίζει τη σκέψη μου … Ταξιδεύει η ψυχή σαν καράβι που σαλπάρει στα ανοιχτά και θα αράξει στο λιμάνι του … Η θέση ιδανική και οι επιβάτες του ευτυχισμένοι με γεμάτη ψυχή και μάτια λαμπερά σαν δροσοσταλίδες … Αναπνοή και ξαναβουτάω στο βυθό τον σκέψεων μου πεινασμένη για λίγες ώρες ακόμα ,τρυπωμένη στην αγκαλιά σου … Μου είχε λείψει αυτό το σφίξιμο δυο χεριών που σε κάνουν να χάνεσαι ,να φεύγεις από την πραγματικότητα και να χτίζεις ένα σύμπαν μεταξύ δυο ψυχών … Αγεφύρωτο χάσμα για εμάς ,τοποθετημένο ψηλά , σχεδιασμένο να σε παρασύρει στη θέα που σου κόβει την ανάσα … Κλείνω σφιχτά τα μάτια να μην τελειώσει και αγναντεύω το μπλε της θάλασσας που πνιγεί τον χρόνο που έχασα να μάθω εσένα … Χαμογελάω στον ουρανό που μπορώ να έχω έστω και για λίγο αυτό που θέλω και κρύβω τη θλίψη των σκέψεων στη χαρούμενη μορφή του προσώπου μου … Μετράω τα λεπτά και μου φαίνονται τόσο λίγα … Βιάζομαι μη και με ανακαλύψει ο τιμωρός της στιγμής και σε αγκαλιάζω πιο σφιχτά ξέροντας ότι δε θα ξαναέρθεις … Αφήνω την καρδιά να χτυπήσει και παρατηρώ το πρόσωπο σου να χαμογελά λες και οι παλμοί μου αντικρούουν μέσα σου … Το αεράκι ξυπνά το μεθυσμένο μυαλό μου και ΕΣΥ με σφίγγεις πιο πολύ … Δε θέλω να φύγω και η καρδιά σπαράζει κατεβαίνοντας τις σκάλες … Έχω την τάση να προστατεύω το εγώ μου από συναισθηματισμούς ,μεγάλωσες λέω στον εαυτό μου και ψάχνω λόγο να σε ξαναδώ … Σε λησμονώ και ψάχνω ήδη τις δικαιολογίες που θα με φέρουν ξανά κοντά σου … Ρομαντικό πολύ θα μου πεις και θα χαμογελάσεις μη ξέροντας πως νιώθουν οι άνθρωποι όταν χαμογελάς … Φλογερά μάτια και ένα χαμόγελο σχεδιασμένο να κερδίσει κάθε θηλυκό που θα το αντικρίσει και δεν με πειράζει …. Δε ζηλεύω αυτές που θα περάσεις χρόνο μαζί τους , θα ήθελα να είμαι από εκείνες που θα ανοίξεις την καρδιά σου και θα γνωρίσουν αυτό που πιστεύω ότι κρύβεις μέσα σου …. Το είδα στα μάτια σου … Μια όμορφη ψυχή ανοιχτή σε όλους και ταυτόχρονα κρυμμένη από τους πάντες …
Υ.Γ. ” Θα κοιτάω πάντα το χαμόγελο σου σε κάθε Ανατολή και θα ελπίζω … “