Κάθε φορά που σε κοιτάω, καταλαβαίνω γιατί..
Γιατί εσύ.
Γιατί ήσουν πάντα εσύ…
Κάθε φορά προσπαθώ να συγκρατήσω το χαμόγελο που μόνο εσύ μπορείς να μου χαρίσεις,
Τα βουρκωμένα μάτια μου από την ενέργεια των ματιών σου.
Ζούμε σε μια πόλη όπου της έδωσα το όνομά σου
Αυτή η πόλη έχει το άρωμά σου, την αύρα σου
Όπου και αν πάω δεν μπορώ να ξεφύγω από την παρουσία σου
Φτάνει μόνο να σε σκεφτώ και δια μαγείας εμφανίζεσαι πάντα μπροστά μου
Ίσως ο μόνος τρόπος, είναι να κρυφτώ μέσα σου…
Ίσως εκεί να μην σε δω…
Πάντα αυτή η γνώριμη αίσθηση δίπλα σου
Αυτό το ζεστό σου χαμόγελο
Η φωνή σου που μιλάει ασταμάτητα στο μυαλό μου
Το άγγιγμα που με κάνει να νιώθω ζωντανή
Με ρωτούν πως αντέχω να ζω μακριά σου…
Μα δεν ζω μακριά σου , σε κουβαλάω μέσα μου
Είμαι τόσο γεμάτη από την αγάπη σου που αντέχω τα πάντα
Με ρωτούν γιατί…
Αλλά δεν έχω απάντηση
Γιατί είσαι εσύ
Γιατί ήσουν πάντα εσύ
Γιατί κάποτε το εσύ, είχε μέσα του το πιο όμορφο εμείς
Για αυτό και θα είσαι πάντα εσύ.