‘Ελα, μην το πολυσκέφτεσαι.
Εγώ και συ μόνο.
Μην απορείς με τις άδειες βαλίτσες.
Θα γεμίσουν εκεί.
Τι να πάρω από δω; Τίποτα δε μου ανήκει.
Όλα δανεικά.
Εκτός από αυτό.
Μη γελάς. Ίσως τώρα μοιάζει με λευκό χαρτί
μα είναι χάρτης.
Ο χάρτης μου.
Θα τον συμπληρώνω στο δρόμο.
Προορισμό δεν θα’χει.
Και τι κατάλαβα με τόσους πολυπόθητους προορισμούς;
Σε κανέναν δεν έφτασα.
Όσο κι αν τους κύκλωνα και τους πέταγα βελάκια.
Γι αυτό σου λέω. Πάμε.
Ούτε χαρτιά χρειαζόμαστε.
Εγώ ξέρω ποια είμαι. Εσύ;
Αρκεί.
Σχέδιο δεν έχω. Ούτε εχέγγυα.
Μα έχω το εισιτήριο για όλα.
Την πίστη μου σε μένα.
Λοιπόν;
Θα’ ρθεις ή να φύγω;