‘Ελα, μην το πολυσκέφτεσαι.

Εγώ και συ μόνο.

Μην απορείς με τις άδειες βαλίτσες.

Θα γεμίσουν εκεί.

Τι να πάρω από δω; Τίποτα δε μου ανήκει.

Όλα δανεικά.

Εκτός από αυτό.

Μη γελάς. Ίσως τώρα μοιάζει με λευκό χαρτί

μα είναι χάρτης.

Ο χάρτης μου.

Θα τον συμπληρώνω στο δρόμο.

Προορισμό δεν θα’χει.

 

Και τι κατάλαβα με τόσους πολυπόθητους προορισμούς;

Σε κανέναν δεν έφτασα.

Όσο κι αν τους κύκλωνα και τους πέταγα βελάκια.

Γι αυτό σου λέω. Πάμε.

Ούτε χαρτιά χρειαζόμαστε.

Εγώ ξέρω ποια είμαι. Εσύ;

Αρκεί.

Σχέδιο δεν έχω. Ούτε εχέγγυα.

Μα έχω το εισιτήριο για όλα.

Την πίστη μου σε μένα.

Λοιπόν;

Θα’ ρθεις ή να φύγω;