Και μια νύχτα,
έτσι ξαφνικά..
άναψαν μέσα μου
όλα τα αστέρια που μου είχες αφήσει
και σε ήθελα πίσω ξανά..
Και σε θέλω πίσω ακόμα.
Και μετά είναι και εκείνο το απόγευμα
που σε είδα μπροστά μου
με μια κοπέλα..
Μου αρέσατε μαζί.
Όχι για κείνην..
Μου άρεσες τόσο πολύ εσύ,
που ακόμα και έτσι,
χάρηκα που σε είδα..
Έτσι.Εκεί.Με κάποιαν άλλη..
Ευτυχώς που δεν με είδες εσύ τότε.
Θα έβλεπες χαμόγελο στο προσωπό μου
και σίγουρα θα σου φαινόταν περίεργο.
Ειρωνικό.
Όπως και τόσες άλλες φορές..
αλλά δε θα’ ταν..
Θα ήταν κρίμα να το νομίζεις άδικα.