Η προσωπογραφία, ένα από τα πιο κλασικά και αγαπητά θέματα στον χώρο της τέχνης -και ιδιαίτερα της ζωγραφικής- έχει κατά καιρούς αποτυπωθεί με ποικίλους και διαφορετικούς τρόπους και σε ένα εύρος κλιμάκων, μεγεθών και υλικών κατά την πορεία και την εξέλιξη της ιστορίας της τέχνης.
Το ανθρώπινο πρόσωπο, ίσως το πιο εκφραστικό από άποψη συναισθημάτων οπτικό ερέθισμα, τραβάει την προσοχή τόσο των καλλιτεχνών όσο και του κοινού και είναι ικανό να γεννήσει πρωτόγνωρα συναισθήματα, κοινωνικές ευαισθησίες καθώς και να φέρει στο προσκήνιο προσωπικές μνήμες και εμπειρίες στον κάθε ένα από μας.
Η ιστορία έχει αποδείξει, ότι η κλίμακα ενός έργου δεν είναι από μόνη της ικανή να σηματοδοτήσει στην επιρροή του έργου πάνω στο κοινό. Περισσότερο το θέμα και η αρτιότητα που σχετίζεται με το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος του κάθε καλλιτέχνη είναι τα στοιχεία που καθορίζουν τη βαρύτητα και την αξία του εκάστοτε έργου.
Ωστόσο, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ένα έργο «επιβάλλεται» ασυναίσθητα και «κυριαρχεί» σε έναν χώρο αποκλειστικά και μόνο από το μέγεθός του, χωρίς να έχει κάποιο ιδιαίτερο ιδεολογικό και μορφολογικό υπόβαθρο. Σκεφτείτε όμως για λίγο μια περίπτωση όπου τόσο η μεγάλη κλίμακα όσο και το εικαστικό περιεχόμενο ενός έργου, από κοινού μπορούν να έχουν την ίδια δυναμική να προκαλέσουν έντονα συναισθήματα καθηλώνοντας το βλέμμα του θεατή.
Τέτοιου είδους έργα είναι τα πορτρέτα του Βραζιλιάνου καλλιτέχνη Harding Meyer. Ο Meyer σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών Staatliche της Γερμανίας ενώ στο βιογραφικό του έχει έναν μεγάλο αριθμό ομαδικών και ατομικών εκθέσεων σε σημαντικά κέντρα τέχνης σε όλο τον κόσμο.
Το εξαιρετικό σημείο της δουλειάς του καλλιτέχνη είναι η σχεδόν εμμονική του ενασχόληση με την δημιουργία προσώπων. Τα έργα του έχουν μια φαινομενική συνοχή αποτυπώνοντας σχολαστικά τα επιμέρους χαρακτηριστικά των ανθρωπίνων προσώπων. Ωστόσο, κάθε ένα από αυτά τα πρόσωπα, αποτελούνται από μικρότερες χρωματικές φόρμες δουλεμένες με απίστευτη λεπτομέρεια και σχολαστικότητα.
Το ολοκληρωμένο οπτικό ερέθισμα που αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι δίνει στο μυαλό την εντολή της απεικόνισης ενός προσώπου και μάλιστα σε καμβά πολύ μεγάλης κλίμακας. Τα βλέμματα, το ύφος και η έκφραση στα πρόσωπα του Meyer μοιάζουν με εξαιρετικά μεγάλου μεγέθους φωτογραφίες οι οποίες έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πρόκειται για πίνακες ζωγραφικής οι οποίοι έχουν δουλευτεί σπιθαμή προς σπιθαμή με έμφαση στη λεπτομέρεια. Τα συγκεκριμένα έργα, μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζουν ρεαλιστικά και νατουραλιστικά, εκ των πραγμάτων όμως περικλείουν μια αφαιρετική ποιότητα που αγγίζει τα όρια του μεταμοντέρνου.