Οι αντιθέσεις των υλικών στα έργα του Jim Hodges 

 

Ο Jim Hodges είναι ένας Αμερικανός καλλιτέχνης που ζει και δραστηριοποιείται στην πόλη της Νέας Υόρκης. Η δουλειά του, από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, εξερευνά θέματα που αφορούν τις έννοιες του «προσωρινού», του «εύθραυστου», καθώς και άλλες, περισσότερο πολύπλοκες έννοιες, που συνδέονται με την «αγάπη» και τον «θάνατο».

 

Τα υλικά με τα οποία εκφράζεται ποικίλουν. Στα έργα του θα δει κανείς να ξεδιπλώνονται μέσα από ένα άκρως ποιητικό λεξιλόγιο, γλυπτικές φόρμες και εγκαταστάσεις που συστήνονται από ready made αντικείμενα, έως και άλλα πιο παραδοσιακά υλικά, όπως το μελάνι, ο γραφίτης, και άλλα στοιχεία.

 

HOD036_03

 

Το ύφος του είναι ουσιαστικά εννοιολογικό, ενώ οι έντονες αντιθέσεις που φέρνει σε διάλογο μέσα στη δουλειά του, καλούν τον θεατή σε μια βαθυστόχαστη πνευματική αναζήτηση της ερμηνείας χωρικών και ιδεολογικών συμπλεγμάτων. Κάποια από τα έργα του Jim Hodges προσπαθούν να ισορροπήσουν τον απόηχο των πολύτιμων αντικειμένων με εκείνον των κοινών καθημερινών αντικειμένων.

 

Χαρακτηριστικά, χρησιμοποιεί μεταλλικές επιστρώσεις που δημιουργούν ανακλάσεις στον χώρο τις οποίες ο καλλιτέχνης ενσωματώνει πάνω σε οργανικά σχήματα κατασκευασμένα από συνθετικά υλικά. Τα χρώματα στα οποία επικεντρώνεται είναι εμπνευσμένα από κάποιο ταξίδι του στην Ινδία.

 

HOD036_17

 

Στη γκαλερί Gladstone της Νέας Υόρκης έχει εκθέσει μια άτιτλη εγκατάστασή του η οποία δημιουργεί ένα χωρικό σύμπλεγμα που μοιάζει να αποτελείται από μεγάλους βράχους. Ωστόσο, οι βράχοι αυτοί είναι ατσάλινοι, ενώ επίσης είναι μερικώς επικαλυμμένοι με ένα ειδικό χρωματιστό βερνίκι που δημιουργεί το ανακλαστικό εφέ του καθρέφτη.

 

Με μια έντονη αναφορά στις εγκαταστάσεις του μινιμαλιστικού καλλιτεχνικού ρεύματος, κυρίως ως προς την μεγάλη κλίμακα των έργων, ο καλλιτέχνης δημιουργεί μια βιωματική εμπειρία όπου ο θεατής μπορεί να εμπλακεί και να παρακολουθήσει την αφηγηματική ροή του έργου του.

 

HOD036_16

 

Η αντανακλαστική επιφάνεια των βράχων αιχμαλωτίζει τον χώρο της γκαλερί καθώς και τις μορφές των θεατών που περιστρέφονται στον χώρο αποτυπώνοντάς τα με έναν αφαιρετικό και αλλιώτικο τρόπο. Ο Hodges χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία τα υλικά του προκειμένου να τονίσει την έντονη αντίθεση ανάμεσα στον βράχο, ένα αντικείμενο που δεν έχει κάποια ουσιαστική αξία, με την πολυτέλεια που υπονοεί η κάπως μπανάλ χρωματική επίστρωση που χρησιμοποιεί [με τη θετική σημασία της έννοιας]. Η έννοια του απλού και του πολύτιμου συνυπάρχουν στο ίδιο έργο με αρμονικό τρόπο, ενώ το κάθε ένα μεταφέρει τη δική του αξία στο άλλο.