Με ένα μεγάλο αριθμό συμμετοχών σε εκθέσεις τέχνης στο ενεργητικό του, ο καλλιτέχνης David DiMichele έχει αποσπάσει βραβεία τέχνης και υποτροφίες από το 1980 έως σήμερα, και όχι άδικα θα έλεγε κανείς. Ο DiMichele σπούδασε Καλές Τέχνες στην Καλιφόρνια [Ηνωμένες Πολιτείες], ενώ πολλά από τα έργα του ανήκουν σε κάποιες από τις πιο γνωστές συλλογές σε όλο τον κόσμο.
Η καλλιτεχνική ταυτότητα του David DiMichele είναι περίπλοκη και το ύφος του διεπιστημονικό. Δεν περιορίζεται μόνο σε ένα καλλιτεχνικό μέσο, αλλά περνάει μέσα από τη ζωγραφική, στη γλυπτική, στις εγκαταστάσεις και στο μέσο της φωτογραφίας, συνδέοντας συχνά τα καλλιτεχνικά αυτά μέσα μεταξύ τους επιτυγχάνοντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Η ζωγραφική του δουλειά παραπέμπει κυρίως στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και μάλιστα στην τέχνη της Αμερικής κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Χωρίζοντας ο ίδιος τη δουλειά του ανά χρονικές περιόδους θα παρατηρήσει κανείς πως άλλοτε χρησιμοποιεί το χρώμα ως ένα αυτοτελές, δυναμικό στοιχείο με τη δική του υλικότητα, ενώ άλλοτε, το χρησιμοποιεί ως δευτερεύον στοιχείο που τον βοηθάει να αναδείξει τη φόρμα των έργων του.
Οι εγκαταστάσεις του επίσης, συχνά χρησιμοποιούν ολόκληρους χώρους από γκαλερί, συστήνοντας έτσι έναν νέο αυτόνομο χώρο τον οποίο ο θεατής καλείται να εξερευνήσει και στην ουσία να έχει τη δική του συμμετοχή. Κάτι σαν βιωματική εμπειρία της τέχνης και [κατα]χρήση του χώρου από την ανάπτυξη της φόρμας που δημιουργεί ο DiMichele.
Το σημείο όμως που ίσως έχει περισσότερο ενδιαφέρον στη δουλειά του καλλιτέχνη είναι εκείνο ακριβώς που επιλέγει να συνδυάσει δύο διαφορετικά καλλιτεχνικά μέσα με ένα τρόπο έξυπνο και ευρηματικό. Ο καλλιτέχνης, στη σειρά των έργων του Pseudodocumentations μεταφέρει την τέχνη των εικαστικών εγκαταστάσεων μέσα στα πλαίσια της τέχνης της φωτογραφίας.
Στην ουσία, ο καλλιτέχνης δημιουργεί περίτεχνα και λεπτομερή μικρο-περιβάλλοντα που μοιάζουν με εκθεσιακούς χώρους στους οποίους είναι εγκατεστημένα μεγάλης κλίμακας έργα τέχνης. Ωστόσο, τα έργα αυτά δεν είναι κάτι άλλο από προσεκτικά επιμελημένες μινιατούρες στις οποίες δημιουργεί ο καλλιτέχνης τις μικροεγκαταστάσεις του. Στη συνέχεια, φωτογραφίζει τους «χώρους» αυτούς και εκθέτει τη φωτογραφική καταγραφή τους.
Ο τίτλος τα λέει όλα, η σειρά Pseudo-documentation είναι ένα παιχνίδι οπτικής αντίληψης στην οποία ο DiMichele καλεί τους θεατές να αναρωτηθούν για έννοιες όπως η κλίμακα και η έκταση του χώρου, καθώς και για άλλα ζητήματα που θίγουν ανοιχτά τα όρια της οπτικής αντίληψης του ανθρώπου.