Μαζί μου.
Είσαι εδώ μαζί μου, χωρίς να σε νοιάζει το αύριο.
Ποιος δένεται σήμερα με άνθρωπο όταν ξέρει πως βρίσκεται σε αδιέξοδο; Εσύ αγάπη μου. Ούτε στιγμή δε φοβήθηκες. Απλά μου άπλωσες τα χέρια και με έκλεισες στην αγκαλιά σου. Μπορεί να μη τη νιώθω, αλλά ξέρω πως με έχεις πάντα εκεί.
Ζούμε διαφορετικές ζωές. Και οι δύο περνάμε τις μέρες μας ανούσια, με άλλους ανθρώπους, με πληκτικές ασχολίες. Αλλά έχει ο ένας τον άλλο. Έστω με αυτόν τον περίεργο, μυστηριώδη και φευγαλέο τρόπο.
Τι να μας κάνει η απόσταση όμως; Τι να μας κάνει η ανυπαρξία του μέλλοντος;
Απλά δέσαμε. Αυτό μεταξύ μας δεν είναι απλά μια έλξη. Ξεπερνά κάθε επίπεδο νορμάλ σχέσης. Ο ένας είναι το χαμένο κομμάτι του άλλου. Πριν από αυτή την τυχαία γνωριμία ήμασταν απλά δύο χαμένες ψυχές. Δύο άνθρωποι που έλειπε κάτι μικρό -ή και μεγάλο- από τη ζωή τους.
Που θα πάει; Δε με νοιάζει. Ας συνεχιστεί αυτό το συναίσθημα. Ας είναι τόσο περίεργο που δε ξέρω πώς θα καταλήξει. Αυτή είναι και η μαγεία μαζί σου όμως. Αυτό το μυστήριο.
Λάθος; Σωστό; Τι σημασία έχει; Το ζούμε και είναι αρκετό. Το ξέρω πως έλειπε ο ένας απ’τη ζωή του άλλου για καιρό και μου φτάνει.
Εξελίξαμε μια απλή γνωριμία. Φτιάξαμε κάτι περίεργα όμορφο. Κάτι που εμείς ορίζουμε! Και μόνο.
Μείνε. Για όσο θες.