Περίεργος ο καιρός στον κόσμο σου σήμερα ….
Κυκλοφορείς σαν αδιάφορη παρουσία …
Πλέκεις στα χέρια σου νήματα ξεχασμένα και πολυχρησιμοποιημένα …
Κάπου εκεί που χάνεις εσένα , βρίσκω εμένα …
Και κάπου εκεί που ψάχνεις εμένα , βρίσκω εσένα …
Χημεία …
Με 2 πρώτες ύλες , εύπλαστες , μαγικές που ψάχνουν κάπου να κουμπώσουν για να δημιουργήσουν …
Εγώ …
Εσύ …
Και κάπου εκεί γεννιέται το ” όταν είμαστε μαζί ” , σαν άυλη δημιουργία , άπιαστη και γεμάτη εκρηκτικές ουσίες …
Σκάει σαν φούσκα ότι πρωτοέπλασες σε κάθε φυγή σου και δημιουργώ από την αρχή νέα συνταγή προσπαθώντας να βρω την πιο πετυχημένη …
Μη φεύγεις …
Να μένεις …
Δοκιμάζω πάντα διστακτικά , κρατώντας την καρδιά , μη και τρομάξει από ότι κρύβεται κάθε φορά στο μεταξύ μας …
Απόσταση …
Ένα δρομάκι που πάντα έμαθα να βαδίζω , σχεδόν συνήθισα να ακολουθώ μονοπάτια που πάντα με βγάζανε σε αδιέξοδο για να έχω κάτι πάντα να παλεύω …
Προσμονή …
Δυνατό καρδιοχτύπι που τυλίγει σαν κουβάρι την μέχρι τώρα πολυτάραχη ζωή μου … Παρακαλώ για λίγες στιγμές παραπάνω και δανείζω την καθημερινότητα μου σε ότι εμφανιστεί για να κυλήσει ο χρόνος …
Για να φτάσει το πολυπόθητο αύριο …
Για να συναντηθούμε …
Συνάντηση …
Διαλέγω πάλι να φορέσω κάτι κόκκινο , κάτι για να κεντρίσω το ενδιαφέρον της ψυχής σου όπως την πρώτη φορά , μάταια όμως , η δική μου έχει ήδη πλημμυρίσει από χρώματα και το κόκκινο αντικατοπτρίζεται πλέον στην καρδιά μου …
Βλέμματα …
Συνήθιζα να κοιτάω πάντα τους ανθρώπους στα μάτια κ να μεταφράζω κάθε συναίσθημα τους αγνά κ αβίαστα σα να ξεχειλίζει από την ψυχή , όμως μάταια μαζί σου …
Μου προκαλείς αμηχανία …
Και κάπου εκεί τα θέλω μου μαζί σου αρχίζουν να ακούγονται σαν ψίθυροι ξανά __
Μην κοιτάς … Να με κοιτάς …
Μη μιλάς … Να μου μιλάς …
Μη λείπεις … Να μου λείπεις …
Μη νιώθεις … Να με νιώθεις …
Μη ζητάς … Να με ζητάς …
Μην αισθάνεσαι …
Να με αισθάνεσαι …
Πραγματικά δεν ξέρω πως μπορώ να δικαιολογήσω στο μυαλό μου ότι θέλω κάτι πολύ και δεν μπορώ ούτε καν από μακριά να νιώσω ικανοποίηση … Να νιώσω γεμάτη έστω για λίγο …
Ξέρεις … Χειροτερεύει η εγκεφαλική μου αντίληψη του θέλω κάτι πολύ ή παρά πολύ … Ότι κ να σκεφτώ το θέλω την ίδια στιγμή , να το φτάσω στο τέρμα και ξανά από την αρχή μέχρι να έρθει ο κορεσμός …
Αν μπορεί να έρθει …
Όταν αρχίζει το ερωτικό παιχνίδι μπορείς να μου δώσεις σφαλιάρες , να με κάνεις υποχείριο και να είσαι αλήτης που δεν ξεχνά όμως ότι έχει να κάνει με μια γυναίκα …
Νιώθω τόσο μοναδική της στιγμή της πράξης σε σημείο απορίας αν σε όλο αυτό το συναίσθημα βοηθά κ ο εγωισμός μου ή αν όντως έχεις τόσο μεγάλη επιρροή πάνω μου εκείνη την στιγμή ….
Σαστίζω …
Τρέμω στη σκέψη της αφής σου …
Και αναρωτιέμαι αν ο σκοπός ήταν να έρθεις ή αν ο ερχομός σου σκοπεύει κάπου …
Γυρίζω πλευρό …
Σε αντικρίζω …
Μου αρκεί …
Κλείνω τα μάτια πάλι να μην τελειώσει όλο αυτό που ονειρευόμουν …
Υ. Γ . “Με λαχτάρα ,
Οι σκέψεις σου … “