Θα μπορούσα να είμαι χαμογελαστός και να σας κάνω να με συμπαθήσετε λέγοντας σας διάφορα αστεία και εξυπνάδες. Η αλήθεια είναι ότι έχετε πολύ ωραίο χαμόγελο όταν υποκύπτετε στα αστεία μου. Δεν θέλω να το καυχιέμαι, αλλά τα πάω μια χαρά μέχρι την κρίσιμη στιγμή. Μετά χάνω την γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Γίνομαι έρμαιο μιας γρήγορης και επιφανειακής απόλαυσης.
Κάθε φορά, βάζω όλες μου τις δυνάμεις να ξεφύγω και στο τέλος καταλήγω όλο και πιο βυθισμένος στον παλμό της εποχής. Τα εφήμερο και το κιτς έχει μπει σε κάθε σπίτι και ανθίζει ολοένα, τρεφόμενο από την αδιαλλαξία μας ότι γι’ αυτά που συμβαίνουν φταίει ο πολιτισμός μας. Εάν καταγράψετε σε ένα χαρτί χαρακτηριστικά της νεοελληνικής κουλτούρα και ύστερα τα διαβάσετε προσεκτικά θα βρείτε τους προγόνου σας να σας κλείνουν το μάτι συνωμοτικά.
Και για να αφήσουμε τα του οίκου μας, οι αιμοχαρής επινοητές των δολοφονιών που λαμβάνουν χώρα σε όλη την υφήλιο, έχουν πιάσει τα περισσότερα πόστα των media και διενεργούν μικρό – εγχειρήσεις στους εγκεφάλους των ακροατών για να μπορούν να αποσπάνε απροκάλυπτα την συγκατάθεση τους σε κάθε δολοφονία που πράττουν. Έτσι λοιπόν μην έχετε ψευδαισθήσεις. Στο Ισραήλ κοιμόμαστε όλοι. Στην γάζα κοιμούνται μόνο οι Παλαιστίνιοι.
Εάν πραγματικά νιώθετε ότι δεν θέλετε να δώσετε την συγκατάθεσή σας, πολύ απλά, σε πρώτη φάση μην βλέπετε ειδήσεις. Όλες είναι κατασκευασμένες για να επιτελέσουν το έργο που σας ανέφερα παραπάνω. Εάν πραγματικά θέλετε να κρατήσετε σιγή για τους θανάτους συνανθρώπων σας, κρατήστε την μέσα στο σπίτι σας χωρίς ειδήσεις και όχι για ένα λεπτό και άλλες τέτοιες χαζομάρες, αλλά για πάντα. Φτάνει πια, όχι άλλους θανάτους, έχει κοκκινίσει η θάλασσα. Τα σύννεφα στάζουν αίμα και εμείς το πίνουμε. Έχουμε γίνει βρικόλακες. Φτάνει πια, σβήστε τους. Κάντε κάτι άλλο, ανοίξτε κανένα βιβλίο, ακούστε μουσική, κάντε καμιά βόλτα, τρέξτε, παίξτε πινγκ πονγκ, τένις, ποδόσφαιρο, χορέψτε και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο θα σας φέρει κοντά με άλλους συνανθρώπους σας.