Είμαι άνθρωπος κι έχω ανάγκη να δίνω στην κοινή πραγματικότητα τη δόση ουτοπίας που της αρμόζει.
Όσο για τη δική μου πραγματικότητα, αυτή είναι φτιαγμένη από αστερισμούς που ποτέ δεν έμαθα.
Θα ψάχνομαι πάντα μέσα στις σελίδες του ημερολογίου μου και στα μηνύματα στους τοίχους, στη θάλασσα που με φοβίζει και μου έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές ξεγνοιασιάς. Δε σκοπεύω να φύγω απ’ αυτή την πραγματικότητα. Η παραμικρή παρέκκλιση θα με αλλάξει.
Και δεν το θέλω.
Σε κάθε κατηφόρα θα έχω ένα σκοπό, να πείσω το παιδί που ονειρεύεται πάντα να συνυπάρχει με τον ενήλικα που αρχίζει να φεύγει από την αλήθεια του. Είμαι άνθρωπος.
Αυτό δε θα μου το αλλάξει κανείς για ένα καπρίτσιο.