Χτυποκάρδια στο Γραφείο (Populaire).
2012, του Ρεγκί Ρουανσάρ.
Κινηματογραφικό ζαχαρωτό για καλοκαιρινό αεράκι, αγιόκλημα και μια ρετρό, αισιόδοξη, ακραία ρομαντική καλλιγραφία. Γιατί θα πας σε θερινό να δεις την Όντρει Χέμπορν, αλλά μήπως να μην πας στην επανέκδοση αλλά να πας στην σύγχρονη εκδοχή της;
Μπορεί οι screwball comedies του ’40 και του ’50 να έχουν άλλη ζέση, νοσταλγία και να ταυτίζονται με την έννοια της επανέκδοσης και της καλοκαιρινής σινε-εξόδου με τον Κάρι Γκραντ και την Όντρει Χέμπορν πάντα στυλάτους. Αλλά αυτή η νοσταλγική διάθεση εν προκειμένω χωρά μέσα στην ίδια την ταινία του Ρεγκί Ρουανσάρ.
Νεαρή και φιλόδοξη επαρχιώτισσα (η ανερχόμενη σταρ του γαλλικού σινεμά, Ντέμπορα Φρανσουά) απαρνείται την δουλειά στο μαγαζί του μπαμπά και έναν σίγουρο γάμο για να κυνηγήσει το όνειρο του να γίνει γραμματέας (!) στην μεγαλούπολη. Δεν δείχνει να διαθέτει τα προσόντα, έχει όμως ένα ταλέντο στην γραφομηχανή: είναι ταχύτατη δακτυλογράφος. Και την λένε Ροζ Παμφύλ. Το νέο της αφεντικό (Ρομέν Ντουρίς) θα της προπονήσει σκληρά ώστε να συμμετέχει σε αγώνες δακτυλογράφησης προσπαθώντας έτσι να ξορκίσει τις δικές του εμμονές. Μάντεψε τι θα παιχτεί μεταξύ τους. Ναι, σωστά υπέθεσες…
Γλυκερό αλλά δροσερό το φιλμ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ταινίες με την…Αλίκη Βουγιουκλάκη (καθόλου τυχαίος ο ελληνικός τίτλος), και πιο συγκεκριμένα την “Μοντέρνα Σταχτοπούτα”, σε συνδυασμό όμως με τον μύθο του Πυγμαλίωνα και τις τεκνικόλορ ρομαντζάδες του παλαιού Χόλιγουντ.
Ίσως δεν έχει να πει πολλά, ίσως σχεδόν δεν έχει λόγο ύπαρξης (αν και οι κινηματογραφικές ερωτικές επιστολές που αφορούν συγκεκριμένα genres μας βρίσκουν συνήθως σύμφωνους), ίσως είναι χιλιοειπωμένο, κοριτσίστικα (sorry girls) πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη Ροζ απόχρωσης.. Έχει όμως art direction στην εντέλεια, διευθυντή φωτογραφίας τον Γκιγιόμ Σιφμάν (του “The Artist”), μια ανασύσταση εποχής που χρίζει τα 50s ως αφετηρία του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού με την οπτική γωνία της γυναικείας χειραφέτησης στο προσκήνιο και μια αίσθηση ξενοιασιάς μαζί με δροσερό αεράκι χωρίς να σε βάζει σε καμία δεύτερη σκέψη. Και ίσως αυτά να είναι αρκετά για να ξελαμπικάρεις τούτες τις καυτές από κάθε άποψη μέρες…
O Θανάσης Αγγελόπουλος σπούδασε Mass Communication and media arts/ Film and TV Directing στο Queen Margaret University. Σκηνοθέτησε την μικρού μήκους ταινία Boy Story, η οποία συμμετείχε στο 18οAthens International Short Film Festival-Νύχτες Πρεμιέρας 2012, στο 6ο Thessaloniki International Short Film Festival 2012, όπου βραβεύτηκε με το cinematic achievement award και θα συμμετάσχει στο San Francisco Greek Film Festival 2013.
Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στο φοιτητικό freepress Καλειδοσκόπιο, στο περιοδικό Λιμάνι καθώς και σε άλλα διαδικτυακά portals.
Θανάσης Αγγελόπουλος on Facebook
Θανάσης Αγγελόπουλος on Twitter