“Από την ηλικία των 6 ετών, όταν έβλεπα τις αδερφές μου, να παίζουν πιάνο μάλλον ζήλεψα και είπα ότι θέλω να μάθω κι εγώ. Θέλω κι εγώ να ασχοληθώ με τη μουσική. Αυτό δεν κράτησε πολύ.. ευτυχώς όμως, στην Πέμπτη δημοτικού ζήλεψα έναν φίλο που ξεκίνησε κιθάρα. Αυτό κρατάει μέχρι σήμερα ευτυχώς. Οπότε όπως φαίνεται από ζήλεια ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μουσική.
Να και κάπου που η ζήλεια είναι ευεργετική. Μετά είχα την τύχη να πάω στο μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης και εκεί το μικρόβιο μπήκε για τα καλά μέσα μου.
Στη συνέχεια αυτό που με κράτησε ήταν μάλλον μια εσωτερική γαλήνη που ένιωθα όταν άκουγα μουσική, είτε αυτό ήταν Ζαμπέτας Κόκκωτας και Μηλιώκας από τον πατέρα μου, είτε η φωνή της γιαγιάς μου που μου τραγουδούσε υπέροχα. (Σίγουρα όχι πάντως η metal μουσική που άκουγε ο αδερφός μου). Αυτή η γαλήνη έγινε εντονότερη όταν άρχισα να ακουμπάω τα πρώτα μουσικά όργανα. Καθοριστικό ρόλο στην ενασχόληση του καθενός με τη μουσική παίζουν τα ακούσματα του και ο τρόπος που τον αγγίζουν. Και βέβαια από τότε με ωθούσε το όνειρο κάποτε να μπορώ κι εγώ να φτιάχνω τραγούδια που ίσως αγγίξουν κάποιους.”
Πόσο δύσκολο είναι να είσαι μουσικός στην Ελλάδα του 2014;
Πάρα πολύ δύσκολο. Και είναι πραγματικά η αγάπη για μουσική που ωθεί όλους μας πια να ασχολούμαστε επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με την μουσική. Γιατί τώρα πια οι απολαβές δεν έχουν καμία σχέση με τις απολαβές των προηγούμενων ετών. Αν δεν το αγαπούσαμε αυτό που κάνουμε θα είχαμε σταματήσει καιρό τώρα να το κάνουμε.
Με ποιους έχεις συνεργαστεί μέχρι τώρα;
Τις ζωντανές εμφανίσεις τις ξεκίνησα με τον αγαπημένο φίλο Γιώργο Μυλωνά από τα σχολικά μας χρόνια σαν ντουέτο παίζοντας σε διάφορα μπαράκια στην Αθήνα. Μετά με τον Γιώργο και τον Πάνο Μουζουράκη και αργότερα τον Λεωνίδα Μπαλάφα σε μουσικές σκηνές (αξέχαστες στιγμες). Συνέχισα με τον Μανώλη Φάμελλο και τον Στάθη Δρογώση. Η πραγματική έκπληξη για μένα και συγχρόνως τεράστια τιμή ήταν η πενταετής συνεργασία με τον Διονύση Σαββόπουλο (παιδικό όνειρο). Συγχρόνως με την Βασιλική Καρακώστα, τον Ορέστη Ντάντο, την Ματούλα Ζαμάνη και αρκετούς ακόμα. Τα τελευταία 4 χρόνια βρίσκομαι στην μπάντα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη όπως επίσης και της Ειρήνης Σκυλακάκη. Δυο υπέροχες συνεργασίες και πολύ δημιουργικές. Δισκογραφικά έχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς καταξιωμένους έλληνες καλλιτέχνες.
Εξελίσσεται η μουσική στη Ελλάδα;
Βέβαια και εξελίσσεται. Σε πολλούς τομείς και σε πολλά διαφορετικά είδη. Έχουμε πάρα πολύ καλούς μουσικούς σαν μονάδες, αλλά και πολύ καλές μπάντες που εξελίσσουν είτε με το παίξιμο τους είτε με τις ιδέες τους την μουσική. Από παράδοση και ανατολή μέχρι και σύγχρονη δυτική μουσική.
Πώς είναι η καθημερινότητα σου και τι σε ενοχλεί σε αυτή;
Η καθημερινότητα μου είναι γεμάτη μουσική μιας και είμαι σε πολύ δημιουργική περίοδο και δισκογραφικά και σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων. Κάνω κάτι που μου αρέσει πολύ και θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι κάτι με ενοχλεί σε αυτό. Αν θα μπορούσα όμως να πω κάτι είναι ότι θα ήθελα να είχα λίγο περισσότερο χρόνο για μένα γιατί λόγω της εποχής πρέπει να κάνω πολλά πράγματα συγχρόνως για να επιβιώσω στον χώρο (όπως όλοι μας).
Τι θα άλλαζες στην πόλη που ζούμε;
Φαντάζομαι αυτά που θα θέλαμε όλοι να αλλάξουμε. Περισσότερο πράσινο, πιο καθαρή πόλη, περισσότερα καλλιτεχνικά δρώμενα, περισσότερη ανθρωπιά μεταξύ μας και σεβασμός στο διαφορετικό. Μου αρέσει πολύ πάντως η πόλη που ζω και δεν νομίζω ότι θα την άλλαζα με κάποια άλλη.
Αν «έντυνες» τη ζωή σου με ένα τραγούδι ποιο θα ήταν αυτό;
Πολύ δύσκολο να διαλέξω ένα. Επίσης αυτό το τραγούδι αλλάζει συνεχώς ανάλογα με την περίοδο ή την εποχή. Μπορεί να αλλάζει με τον μήνα την εβδομάδα ή ακόμα και με την μέρα. Σήμερα θα την έντυνα με ένα κομμάτι του Μιχάλη Καλκάνη το flowing on etherial windstreams
.
Η τελευταία σου δουλειά ποιους αφορά;
Ξεκίνησε ως μια μουσική επένδυση σε ένα παιδικό θεατρικό οπότε φαντάζομαι ότι θα έπρεπε να αφορά παιδιά μικρής ηλικίας αλλά όπως εξελίχθηκε νομίζω ότι αφορά και τους γονείς τους. Η συμμετοχή όλων των μουσικών, τραγουδιστών και ηχοληπτών βοήθησε πολύ στο τελικό αποτέλεσμα το οποίο ξεπέρασε τις προσδοκίες μου.
Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τόσο γνωστά ονόματα;
Με χαροποίησε ιδιαίτερα το πόσο πρόθυμοι και συνεργάσιμοι ήταν όλοι οι συντελεστές. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα το ότι δέχτηκαν να τραγουδήσουν στον δίσκο ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Τζίμης Πανούσης, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, ο Δημήτρης Μεντζέλος, ο Μάρκος Κούμαρης και ο Θανάσης Αλευράς. Τους θαυμάζω όλους για το ταλέντο τους, παρακολουθώ τις πορείες τους και δηλώνω fan. Τους θαυμάζω επίσης έναν έναν ξεχωριστά για την συνολική στάση και συνεισφορά τους απέναντι στα καλλιτεχνικά και όχι μόνο. Είναι όλοι τους παραδείγματα προς μίμηση! Η εμπειρία θα μου μείνει αξέχαστη και με κάνει περήφανο όχι για το αποτέλεσμα αλλά για την ευκαρία και την τιμή να συνεργαστώ με εκπληκτικούς μουσικούς όπως ο Μιχάλης Καλκάνης, ο Θάνος Μιχαηλίδης, ο Βαγγέλης Στεφανόπουλος, ο Βαγγέλης Κατσαρέλης, ο Παναγιώτης Τσεβάς, η Μιγκέν Σελμάνι, ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος, ο Roman Gomez), με φοβερους ηχολήπτες Γιάννη Λαμπρόπουλο, Θάνο Καλέα και Κώστα Ιατρέλη, με τους ταλαντούχους ηθοποιούς της παράστασης (Μαρία Ελευθεριάδη, Νίκο Ζιάζιαρη, Ευγενία Λιάκου, Βασίλη Παπαδημητρίου και Φίλιππο Παπαχριστοδούλου). Και βεβαίως με τον Γιώργο Μυζάλη με τους υπέροχους στίχους του. Όλη η διαδικασία ήταν πολύ ευχάριστη και δημιουργική, και μου θύμησε τον λόγο που ασχολήθηκα με την μουσική εξ’ αρχής.
Οι φωτογραφίες είναι της Αλεξάνδρας Δημητρίου.
Facebook Page: Τέσσερις εποχές και μια συγγνώμη