Για κάθε αντρικό πόδι που κράτησα κλαίγοντας,
σε χρεώνω.
Για κάθε τέλος που δεν τόλμησα,
σε χρεώνω.
Για κάθε αντίο που ξεγέλασα, για κάθε πόρτα
ανοιχτή που άφησα,
σε χρεώνω.
Για όλες τις ίδιες λέξεις που γέννησα,
για όλες τις ίδιες ιστορίες που έζησα,
για τα χρόνια που έχασα,
για τις χαρές που γέρασα,
σε χρεώνω.
Για τους τρόπους που δεν βρήκες,
για την υπέρβαση που δεν έκανες,
για τις νύχτες που έλειψες,
για το μεγάλωμα που έχασες,
σε χρεώνω.
Γιατί ποτέ δεν κατάλαβες πως ο παραλήπτης ήσουν εσύ.
Γιατί ποτέ δεν κατάλαβα πως ο παραλήπτης ήσουν εσύ.
Για αυτό σε χρεώνω.
