Είδα τη φανατική καπνίστρια Marjane Satrapi να κουτσομπολεύει στη Στέγη.
Όταν μου ανατέθηκε από το The Machine να καλύψω την συζήτηση με την Marjane Satrapi στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, ομολογώ πως ξαφνιάστηκα. Δυστυχώς, μέχρι εκείνη την ώρα αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη της, αν και τώρα γνωρίζω ότι πρόκειται για μια σπουδαία καλλιτέχνιδα.
Γεννημένη το 1969 στο Ιράν, μεγάλωσε σε μια μεσοαστική οικογένεια στην Τεχεράνη. Λόγω των πολιτικών συνθηκών, το 1984 στάλθηκε από τους γονείς της να φοιτήσει σε γαλλικό λύκειο της Βιέννης. Επέστρεψε λόγω ασθένειας στην γενέτειρα της, λίγα χρόνια αργότερα όπου και σπούδασε Οπτική Επικοινωνία. Παντρεύτηκε μόλις 21 ετών τον φίλο της για να μπορεί να τον βλέπει ελεύθερα, όπως έχει αναφέρει συχνά και η ίδια, λόγω της συντηρητικής κοινωνίας του Ιράν. Τα τελευταία 17 χρόνια, ζει πλέον μόνιμα στη Γαλλία.
Έγινε γνωστή, αρχικά, μέσω των graphic novels – όπως αποκαλεί η ίδια τα comics της – που έχουν προσωπικό χαρακτήρα αφού αφηγούνται τα ιστορικά τεκταινόμενα της εποχής μέσα από τα παιδικά και εφηβικά μάτια της (Percepolis – Percepolis 2). Άλλα graphic novels της είναι το Κεντήματα και το Κοτόπουλο με δαμάσκηνα. Τα τελευταία, όμως, χρόνια η Satrapi δραστηριοποιείται κυρίως στο χώρο του κινηματογράφου, όπου ασχολείται με την σκηνοθεσία. Ξεκίνησε με την μεταφορά των ίδιων των έργων της στη μεγάλη οθόνη, αλλά τώρα σκηνοθετεί και άλλες παραγωγές του ευρωπαϊκού σινεμά.
Ωστόσο η προσωπικότητα της Marjane Satrapi δεν αποτελείται μόνο από την καλλιτεχνική της πλευρά και αυτό το κατάλαβα παρευρισκόμενη τελικά στο Κουτσομπολιό μαζί της, όπως βάφτισε τη συζήτηση η Στέγη. Αυτή η γυναίκα, μου έδωσε την εντύπωση του ανθρώπου της διπλανής πόρτας χάρη στην απλότητα και τον αυθορμητισμό της. Ήταν εκεί για να συζητήσει χαλαρά με την δημοσιογράφο Άννα Δαμιανίδη, αλλά και με το κοινό. Φυσικά αναφέρθηκε στο έργο της , όμως μίλησε περισσότερο για κοινωνικά ζητήματα που την αφορούν όπως και όλους τους ανθρώπους άλλωστε.
Η Satrapi δεν είναι πλέον φεμινίστρια όπως νομίζουν πολλοί. Θεωρεί πως ο σύγχρονος φεμινισμός κινείται προς μια λανθασμένη κατεύθυνση. Εκείνη δεν θέλει να μισεί τους άνδρες, οπότε προτιμά τον όρο «ανθρωπίστρια». Εξάλλου, όπως τόνισε στην συζήτηση, δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο υπάρχει το μίσος γενικά στον κόσμο οπότε το καταπολεμά με το δικό της τρόπο. Είναι υπέρ της ελευθερίας, της ισότητας και επέμενε ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή χωρίς βία και επανάσταση. Όταν η κουβέντα ήρθε, ωστόσο, στο θέμα των ρατσιστών, η Marjan Satrapi είπε ότι σε κάποιες περιπτώσεις, η μόνη στάση που πρέπει να κρατάμε απέναντί τους είναι η «επανάσταση με όλο τα χαστούκια» και επικαλέστηκε ένα περιστατικό που της συνέβη όπου χρειάστηκε να απειλήσει ότι θα χτυπήσει μια Παριζιάνα, όταν η τελευταία προσπαθούσε να την αποτρέψει από το να δώσει φαγητό σε έναν άστεγο. Τέλος, εκτός των άλλων, μίλησε για την λανθασμένη εντύπωση των Δυτικών για τις γυναίκες της χώρα της, αφού όπως τόνισε, είναι χειραφετημένες σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι στο Ιράν υπάρχουν περισσότερες φοιτήτριες από ό,τι φοιτητές.
Ως προς τα καλλιτεχνικά της σχέδια, για να σας λύσω την απορία, σας ενημερώνω, πως -αν και επισήμανε αρκετές φορές την αρχική της δυσκολία να συνεργάζεται με πολλούς ανθρώπους στις ταινίες, επειδή είχε μάθει να δουλεύει μόνη για τα comics της-, ετοιμάζει μια καινούργια ταινία, για την οποία θα μάθουμε περισσότερα εν καιρώ αφού, δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμη.
Η συζήτηση, έκλεισε κάπως απότομα, καθώς είχε περάσει μιάμιση ώρα κατά την οποία δεν είχε καπνίσει και ήθελε απεγνωσμένα να κάνει ένα τσιγάρο.