Ο χρόνος τρέχει και εγώ κρέμομαι από μια στιγμιαία απόφαση
Παίρνω το αμάξι και τρέχω να προλάβω να σε χαιρετήσω
Όλα είναι εναντίον μου ,ένα τραγούδι στο ράδιο
Θυμάσαι;; εκείνο που μου τραγούδαγες πριν από κάθε αντίο
Το ίδιο τραγούδι πάλι, σαν οιωνός της απόφασής μου
Στάθηκα λίγη ώρα έξω από το σπίτι προσπαθώντας να βρω τα λόγια
Τίποτα από όσα ετοίμαζα δεν είπα, μόνο σε κοίταζα
Ο χρόνος πια μετράει αντίστροφα πρέπει να φύγουμε
Μια αγκαλιά , ένα φιλί και σιωπή…
Στεκόμαστε σε απέναντι πεζοδρόμια πια , πρέπει να φύγεις…
Σε αγαπάω πολύ φωνάζω και ξαφνιάζομαι με την δύναμη της φωνής μου
Ο χρόνος σαν να πάγωσε για λίγο, σαν να τον νικήσαμε για μια στιγμή και πέρασε
Θυμάμαι να με κοιτάζεις και εγώ να ουρλιάζω σιωπώντας
Έμεινα στην μέση του δρόμου να κοιτάζω τα φώτα του αυτοκινήτου σου να χάνονται
Να χάνονται και να επιστρέφουν
Μια ακόμα αγκαλιά, ένα ακόμα φιλί , ένα τραγούδι ακόμα
ένα βαλς… όπως τότε στην μέση του δρόμου με την μουσική ενός πλανόδιου
‘‘Ζωή από ταινία’’ λέγαμε και τα γέλια μας σκέπαζαν τον θόρυβο της πόλης
Ένα ακόμη σε αγαπάω πολύ και φύγε και έλα και αντίο και μείνε και φεύγω και φύγε
Και πάλι από την αρχή, ξανά και ξανά, χωρίς τέλος, χωρίς αύριο, χωρίς χθες
Μαζί και χώρια και χώρια και πάλι μαζί
Και όλα από την αρχή και όλα από το τέλος και ξανά, ξανά, ξανά…
Οι εποχές να τρέχουν, να αλλάζουν και εμείς να μένουμε εκεί στην μέση του δρόμου αγκαλιασμένοι
Γεμάτοι αγάπη , μόνο αγάπη, η δική μας αγάπη, όπως μόνο εμείς ξέρουμε να αγαπάμε
Εμείς… η πιο όμορφη λέξη μας , και είναι δική μας
Αυτό δεν θα μας το πάρει κανείς, αυτό να θυμάσαι
Και το βράδυ αν κάτι σου λείπει ψιθύρισε το και θα σε ακούσω
Θα κοιμάμαι δίπλα σου, αγκάλιασε με, φίλα με στον ώμο και κοιμήσου ήρεμα
Και κάθε φορά που θα με σκέφτεσαι να χαμογελάς, αυτό μου είναι αρκετό
Έχει κρύο απόψε…
Να προσέχεις…