Ελπίδα… ένα όνομα, μια λέξη …… τι να λέμε …ολόκληρη κινητήριος δύναμη …
Η απαρχή των όλων , αυτή είναι….
με αυτή αρχίζουν όλα και με αυτή ποτέ δεν τελειώνουν…
…κι ας λένε κάποιοι πως όλα κάποτε τελειώνουν…
όταν κάτι έχει πάρει το μερίδιο του από τη ψυχή σου, από το μυαλό σου δεν τελειώνει ποτέ…
ζει κάπου εκεί μέσα σου νωχελικά …τρέφεται με ότι σου πήρε χωρίς να σ’ενοχλεί πια..
χωρίς να ζητάει …
Σε όποια θάλασσα την έχεις στο πλευρό σου μπορείς να κολυμπάς … είναι το κίνητρο σου…
ευτυχία αντί δυστυχία ,γέλιο αντί δάκρυ, χαρά αντί λύπη….
Ελπίδα… μα μια λέξη αντ’αυτής δεν υπάρχει…
δεν χρειάζεται καμία περεταίρω επεξήγηση για να εμπεδώσεις την ουσιαστική έννοια της…
για να αισθανθείς την θετικότητα που την περιβάλλει
Σαν τη χάσεις ποτέ μπορεί να νιώσεις πως βουλιάζεις …
σε μονοπάτια σκοτεινά αρχίζεις να λιμνάζεις …
μα πριν αποδεκατιστεί η δόλια η σκέψη, εκείνη δεν θα σε φεσώσει …
τη ζωή σου σα παιχνίδι μπρος στα πόδια σου θα απλώσει…
θα ρθεί να σε ισιώσει… να κολυμπήσεις για νά βρεις τη στεριά σου
να εμφυσήσεις τα πιο μεγάλα όνειρα σου…