Ναι, οι καιροί είναι δύσκολοι..
Είναι δύσκολοι οι καιροί για πρίγκιπες σου λέω..
Πόσο μάλλον για πριγκίπισσες..!!!
Τόσο δύσκολοι που ξεχνούν και προσπερνούν αδιάφορα τον διπλανό..
Δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη που ξεχειλίζει από παντού..
Την ανάγκη για επικοινωνία..
Επικοινωνία ουσιαστική, όχι απλή ανταλλαγή πληροφοριών.. ή να χα με να λέγαμε και τα συναφή… Επικοινωνία με κεφαλαίο «Ε..»… !
Την ανάγκη να μοιραστούμε..
Ότι μας ευχαριστεί ή ότι μας «βαραίνει»… όταν μοιράζεσαι περνάς καλύτερα.. μοιραία έρχεσαι πιο κοντά (πλησιάζεις..) και απολαμβάνεις διπλά!
Την ανάγκη να έρθουμε πιο κοντά..
Να γνωρίσουμε τον άλλο και γιατί όχι να επενδύσουμε κιόλας..(τα κέρδη..όχι το κεφάλαιο..)
Να πλησιάσουμε…
Να νιώσουμε..
Να αφουγκραστούμε..
Κι όμως…
Υπάρχουν άνθρωποι, που παρά την ανάγκη τους, αντί να ανοίξουν παράθυρο στον ήλιο, κλειδώνονται στα σπίτια τους και κρύβουν όσα νιώθουν μέσα τους…
Τα κρύβουν καλά από φόβο κυρίως..
Φόβο να τα μοιραστούν, φόβο να τα νοιώσουν και οι ίδιοι..
Ότι δε εκφράζεται ελεύθερα, μένει κρυφό στις ψυχές των ανθρώπων.. αλλά όχι για πολύ..
Παρά την δυσκολία όμως των καιρών, ας προσπαθήσουμε με όλη μας την δύναμη, να δώσουμε μια ανάσα στην ψυχή και στο μυαλό μας..
Μια ανάσα από ότι μας φτιάχνει..κι από το θάρρος να το διεκδικούμε..
Εκ προοιμίου δεν γίνεται όλα να πηγαίνουν καλά…
Είπαμε …
Υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας..
Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε…!
Να προσπαθήσουμε για εμάς και για όσους μας αγαπούν αληθινά και θέλουν να μας βλέπουν χαρούμενους και ευτυχισμένους..!