Αφού πρέπει
να προσδιορίσω την έννοια του χρόνου
και αφού δεν τον έχω αντιληφθεί τόσο ώστε να τον περιγράψω
πιθανόν να σου πω
πως
ο χρόνος κυλά
έτσι απλά, λιτά, κυνικά.
Σε ποιο σημείο ακριβώς δεν ήμουν κατανοητή;
Στιγμές ήμασταν.
Ανασκαφές και υπόγειες διαδρομές
στα παλιά σου θέλω
στα τότε καινούργια δήθεν όνειρα.
Αφού ο χρόνος κυλά
και κάναμε πως ξεχάσαμε
οι αναδρομές έγιναν άσκοπες
κουραστικές
βαρετές.
Προδοθήκαμε στο άκουσμα μιας κιθάρας
που έτυχε να παίξει το σάουντρακ της ζωής μας.
Κι όταν σου μίλησα για εκείνο
το κακόγουστο αστείο
θύμωσες.
Ο χρόνος κυλά, δεν μπορώ να σκορπιέμαι άσκοπα.
Κυλάμε σε διαφορετικούς δρόμους.
Έτσι έπρεπε. Έτσι θέλαμε.
Ο χρόνος
δεν αλλάζει τα παλιά
δίνει ευκαιρίες για τα καινούργια πάραυτα.