Writing

Κόντρα-ρόλοι…

Έχουν αγαπηθεί με περίσσιο μίσος από όλους μας γιατί μας ανάγκασαν(;) να ζούμε κάποια διαστήματα μέσα στην αντίφαση. Μας έκαναν να μην μας αναγνωρίζουμε. Μας ωρ... Read More...

SAMUEL BECKETT | H Τελευταία Τριλογία

γράφει η Βίκυ Λιακοπούλου Aλλά με το πρόσωπο στραμμένο για τα καλά μοχθείς μάταια πάνω στην ιστορία σου. Μέχρι που στο τέλος θα ακούσεις πώς οι λέξεις αγγίζουν... Read More...

Χωρίς γιατί

Και μπλέχτηκαν τα φιλιά μας με τα όνειρα   και σταματήσαμε να ξέρουμε πια τι είναι αλήθεια και τι ψέμα.   Όσες φορές κι αν σε αντ... Read More...

Ακρώρεια

Κυριακή βράδυ. Οι πλαϊνές τσέπες του περιπτέρου γεμίζουν βιβλία. Για να αδειάσουν ξανά το επόμενο πρωί. Αυτός εκεί. Κρεμασμένος στον φωτεινό σηματοδότη. Ελέγ... Read More...

Στο νησί.

  Κάπου εδώ είναι η ζωή. Κάπου εδώ ανάμεσα στις νοσταλγικές μελωδίες και τη θέα που σου τεμαχίζει την ανάσα σε μικρές μικρές εκρήξεις ζωντάνιας... Read More...

Λύγισα.

Λύγισα… Για τα παράθυρα που σφραγίστηκαν μέσα σε μια νύχτα και έκλεισαν την ψυχή μου μέσα σε κατάσταση μέθης. Για τις πόρτες που ποτέ δεν άνοιξα ενώ πίστευ... Read More...

Οι άνθρωποι προκύπτουν

Κάθε βράδυ, βουτάω απ' τα παράθυρα του πρώτου ορόφου. Δυστυχώς, δεν έχω αποκτήσει κανένα σημάδι. Ούτε μια τρύπα στο κρανίο. Αρχικά, στάθηκε αδύνατο να κρατηθώ σ... Read More...

Εγώ και εσύ Μαζί

    Προς εκτόνωση η κόντρα κυβέρνησης – αντιπολίτευσης. Σε σταθερή πορεία η ελληνική οικονομία. Στα «λευκά» θα κάνει Χριστούγεννα η Αθήν... Read More...

Κάπου εκεί.

  Κάπου εκεί με περιμένει ένα ξύπνημα. Ήρεμο και γεμάτο. Ένα πρωινό αληθινό με χαμόγελο ατόφιο, χωρίς κρυφές σκέψεις. Κάπου εκεί με περιμένει ένας... Read More...

Εσύ.

Εσύ λοιπόν, που γράφεις κάθε μέρα τ' όνομά σου στο κουδούνι, επωμίσου τον ήχο του αποψινού δειλινού.

Παιδί

Τα βράδια θέλω να γδύνομαι από γυναίκα. Να κλείνω την πόρτα και να αφήνω το παιδί να ξεχυθεί. Να πετάω στην άκρη τα τακούνια και τα σκουλαρίκια. Να ξεβ... Read More...