Σε μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, γεμάτη εντάσεις, υπάρχουν άνθρωποι μονάχοι.
Κλεισμένοι στο δικό τους ερημητήριο..
-Άνθρωποι που η ζωή κατέστρεψε τα όνειρα τους, άνθρωποι που πόνταραν, ρίσκαραν, έχασαν και κατέθεσαν τη ψυχή τους ως αποτέλεσμα της ήττας τους, στο παιχνίδι μαζί της.
-Άνθρωποι που δεν καταδέχονται τους συμβιβασμούς και τις μετριότητες και η μοναχικότητα τους είναι αρεστή επιλογή.
-Άνθρωποι που έχουν «αυλή» και «αυλικούς» αλλά τίποτα δεν είναι αληθινό. Δεν πιστεύουν σε ότι υπάρχει γύρω τους, έχοντας απόλυτη επίγνωση. Το αποτέλεσμα μιας μοναξιάς, «γεμάτη» από κόσμο.
-Άνθρωποι που αγάπησαν με πάθος, πόνεσαν και έριξαν την καρδιά τους στη φωτιά της αγάπης. Κρέμασαν τα συναισθήματα τους και αποχαιρέτησαν το ρινγκ επιλέγοντας τη μοναχικότητα.
-Άνθρωποι που έχασαν ότι πολυτιμότερο είχαν. Που η απώλεια του θανάτου, τους τσάκισε. Είναι όμως τόσο υπερήφανοι που πορεύονται μόνοι, αντέχοντας την καθημερινότητα τους μέχρι να αποχωρήσουν και οι ίδιοι με σεβασμό.
-Άνθρωποι που η ζωή, τους τα πήρε όλα. Χαμένοι απ’ όλα. Χωρίς μέλλον και σχέδια γιατί κανένας δεν τους άφησε παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα. Και όμως αν και μόνοι τους, σχεδιάζουν και ονειρεύονται το αύριο τους.
Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους υποκλίνομαι.
Υποκλίνομαι στις ιστορίες που κουβαλάνε και στη πίστη τους.
Όλοι αυτοί έχουν μια δηλωμένη αξιοπρέπεια χίλιες φορές καλύτερη από την δική μας «δηθενιά».
Σέβομαι κάθε ιστορία της ζωής τους, σέβομαι και οτιδήποτε τους οδήγησε στην επιλεκτικότητα της μοναξιάς τους.
Αγαπώ αυτούς τους ανθρώπους που είχανε τη δύναμη να ξεσκαρτάρουν τη ζωή τους και να πορευτούν, αποφασίζοντας ποιους θα κρατήσουν και ποιους θα διώξουν, έχοντας πλήρη επίγνωση από το ζύγιασμα του «ανθρώπινου δυναμικού» που αφήνουν πίσω τους, και από αυτό που θα παραμείνει.
Άλλωστε ο πιο δυναμικός άνθρωπος είναι ο πιο μοναχικός άνθρωπος.