Καλημέρες..
χαμογελαστές
και ξάφνου γελασμένες.
Καληνύχτες..
μακρινές,
πέρα για πέρα αληθινές.
Μοναξιά και σκέψεις
γεννημένες από στιγμές.
Και η θάλασσα τραγουδά
στη βροχή και γελά.
Για στιγμές μαγικές σου μιλά.
Γαλανός ο ουρανός, ξαφνικά,
ξεπροβάλει σε μουντά δειλινά.
Και χαζεύεις κενός και μικρός.
Ταξιδεύει ως το τέλος το φως.
Με ρωτάς,
με φωνή που ραγίζει, γιατί;
Και τα μάτια σου
αστραπή βροντερή.
Κι όπως πέφτει το βλέμμα στη γη
και το δάκρυ σου τρέχει βαρύ
να ποτίσει το χώμα σιγή
από φόβο μη χάσει ..
..αεράκι φυσά δροσερό.
Τα μαλλιά σου χαϊδεύει απαλά,
χάδι αγέρα που φουσκώνει πανιά.
Και το βλέμμα σου σηκώνεις ψηλά
και θυμάσαι πως έχεις ακόμα πολλά,
για να ζήσεις,
πριν φύγεις μαζί του μακριά.