Α, ο Έρωτας…

Ο Έρωτας είναι σαν κάποιο δολοφόνο που σε σκοτώνει ακαριαία

και δεν προλαβαίνεις να τον μισήσεις.

Θέλει όταν τρώει,να χορταίνει.

Η μόνη του τροφή πρέπει να είναι η ίδια η ζωή σου.

Η ζωή σου,ζωή του.

Εάν δεν του τη δώσεις,δε ζει.

 

Δεν είναι παιχνίδι επιβίωσης ή τροφική αλυσίδα της φύσης.

Είναι ένα ναρκωτικό που,

ή θα σε φτιάξει για κάποιο διάστημα,

ή θα σε σκοτώσει αργά, ή ακαριαία.

Σε καμία απ΄τις τρεις περιπτώσεις δεν προλαβαίνεις να τον μισήσεις,

να του ζητήσεις εξηγήσεις ή να αναρωτηθείς για το λόγο ύπαρξής του.

 

Είναι μάγος,φλύαρος κι απόλυτα πειστικός.

-Μόνο υπό την απειλή και την επήρειά του δέχομαι τον άνθρωπο να σιωπά.-

Η ανάσα του είναι ο χρόνος σου,

η καρδιά του είναι το κάθε σου συναίσθημα,

η θλίψη σου είναι το πιστοποιητικό ύπαρξής του,

ο εγωισμός σου είναι το πρόσωπό του,

και το θανατηφόρο όπλο του-αυτό με το οποίο σε σκοτώνει-Εσύ.

Πρόσεξε ερωτευμένε,όχι το άλλο πρόσωπο,εσύ είσαι το όπλο του.

 

Κι αν με ρωτήσεις για τη θέση των δύο φύλων θα σου πω:

– Έτσι πρέπει να είναι ο Έρωτας:

Εκείνος να τραβάει κουπί και κοιτάζοντάς την,

να αντικρίζει στα μάτια της τον προορισμό του.

Εκείνη να τον συντροφεύει και κοιτάζοντάς τον στα μάτια

να αντιλαμβάνεται πως, χωρίς Εκείνη, ταξίδι δεν υπάρχει…

Ο Έρωτας…