“Μακάρι να έρθει”, έλεγα.

Έτσι απλά, ακίνδυνα.

Μα τίποτα. Κανείς.

Απλώνεται στον αέρα η οσμή του σ’ έχασα.

Μοναξιά χθεσινή και υπομονή που μουχλιάζει στα συρτάρια.

Υ.Γ. Όσο σε περιμένω και δεν έρχεσαι, μισώ την πολυτέλεια του χρόνου

 

Facebook : Χαζή Δανάη