“Μακάρι να έρθει”, έλεγα.
Έτσι απλά, ακίνδυνα.
Μα τίποτα. Κανείς.
Απλώνεται στον αέρα η οσμή του σ’ έχασα.
Μοναξιά χθεσινή και υπομονή που μουχλιάζει στα συρτάρια.
Υ.Γ. Όσο σε περιμένω και δεν έρχεσαι, μισώ την πολυτέλεια του χρόνου
Facebook : Χαζή Δανάη